آیه لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغاراتٍ أَوْ مُدَّخَلاً لَوَلَّوْا إِلَيْهِ وَ هُمْ يَجْمَحُونَ [57]
اگر پناهگاه يا غارهايى يا راهى در زيرزمين بيابند، باسرعت و شتاب به‌سوى آن فرار مى‌كنند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- لَوْ یَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغاراتٍ یَعْنِی غَارَاتٍ فِی الْجِبَالِ أَوْ مُدَّخَلًا قَالَ مَوْضِعاً یَلْتَجِئُونَ إِلَیْهِ لَوَلَّوْا إِلَیْهِ وَ هُمْ یَجْمَحُونَ أَیْ یُعْرِضُونَ عَنْکُم.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- لَوْ یَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغاراتٍ، یعنی اگر پناهگاه و یا غارهایی در کوه بیابند. أَوْ مُدَّخَلاً؛ مکانی که به آن پناه می‌برند. لَوَلَّوْا إِلَیْهِ وَ هُمْ یَجْمَحُونَ، یعنی به شتاب از شما روی برمی‌گیرند.
الباقر (علیه السلام)- فِی مَعْنَی مُدَّخَلاً: سَرَباً فِی الْأَرْضِ.
امام باقر (علیه السلام)- أَوْ مُدَّخَلاً، یعنی تونلی در زمین.