آیه فَلا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ إِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُعَذِّبَهُمْ بِها فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ تَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَ هُمْ كافِرُونَ [55]
و [فزونىِ] ثروتها و فرزندانشان، تو را در شگفتى فرو نبرد [اين براى آنها نعمت نيست، بلكه] خدا مىخواهد آنان را بهوسيلهی آن، در زندگى دنيا عذاب كند و درحال كفر بميرند.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- أَیْ لَا تَسُرُّکَ أَمْوالُهُمْ وَ أَوْلادُهُمْ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- یعنی اموال و اولاد آنان در زندگی دنیا تو را به شگفت و شادمانی واندارد.
الباقر (علیه السلام)- إِیَّاکَ أَنْ تُطْمِحَ بَصَرَکَ إِلَی مَنْ فَوْقَکَ فَکَفَی بِمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لِنَبِیِّهِ (صلی الله علیه و آله) فَلاتُعْجِبْکَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ وَ قَالَ وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلی ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا فَإِنْ دَخَلَکَ مِنْ ذَلِکَ شَیْءٌ فَاذْکُرْ عَیْشَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَإِنَّمَا کَانَ قُوتُهُ الشَّعِیرَ وَ حَلْوَاهُ التَّمْرَ وَ وَقُودُهُ السَّعَفَ إِذَا وَجَدَه.
امام باقر (علیه السلام)- عمروبنهلال گوید: امام باقر (علیه السلام) فرمود: مبادا به بالا دست خود چشم بدوزی که در این باره آنچه خدای عزّوجلّ به پیغمبرش (صلی الله علیه و آله) فرمود بس است؛ فَلا تعجّبکَ أَمْوالُهُمْ وَ لا اولادُهُمْ و فرمود: هرگز چشمان خود را به نعمتهای مادّی، که به گروههایی از آنان دادهایم، میفکن! اینها شکوفههای زندگی دنیاست. (طه/۱۳۱). و اگر درباره این موضوع شک و تردیدی یافتی، زندگی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را به یاد آور که خوراکش جو و حلوایش خرما و آتشگیرهاش شاخ درخت خرما بود، اگر پیدا میکرد.
الصّادق (علیه السلام)- وَ انْظُرْ إِلَی مَنْ هُوَ دُونَکَ وَ لَا تَنْظُرْ إِلَی مَنْ هُوَ فَوْقَکَ فَکَثِیراً مَا قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لِرَسُولِهِ (صلی الله علیه و آله) فَلا تُعْجِبْکَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ.
امام صادق (علیه السلام)- همیشه طبقات پایینتر از خود را نگاه کن و هیچ وقت طبقات بالاتر را توجّه نداشته باش که خداوند مکرّر پیامبر خود (صلی الله علیه و آله) را هشدار میداد و میفرمود: فَلا تعجبکَ أَمْوالُهُمْ وَ لا اولادُهُمْ.