آیه كَيْفَ وَ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لا يَرْقُبُوا فيكُمْ إِلاًّ وَ لا ذِمَّةً يُرْضُونَكُمْ بِأَفْواهِهِمْ وَ تَأْبى قُلُوبُهُمْ وَ أَكْثَرُهُمْ فاسِقُونَ [8]
چگونه [پيمان مشركان ارزش دارد]، درحالى‌كه اگر بر شما غالب شوند، نه رعايت خويشاوندى با شما را مى‌كنند، و نه پيمان را؟! شما را با زبان خود خشنود مى‌كنند، ولى دل‌هايشان ابا دارد و بيشتر آن‌ها گنهكارند.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- کَیْفَ یَکُونُ لِلْمُشْرِکِینَ عَهْدٌ عِنْدَ اللهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ ... فَقَالَ هُمَا بَطْنَانِ بَنُوضَمْرَهًَْ وَ بَنُومُدْلِجٍ فَأَنْزَلَ اللَّهُ هَذَا فِیهِمْ حِینَ غَدَرُوا.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- کَیْفَ یَکُونُ لِلْمُشْرِکِینَ عَهْدٌ عِنْدَ اللهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذینَ عاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمسجدالحرام فَمَا اسْتَقامُوا لَکُمْ فَاسْتَقیمُوا لَهُمْ إِنَّ اللهِ یُحِبُّ الْمتَّقینَ؛ این مشرکان دو تیره از بنی ضمره و بنی مدلج هستند و خداوند این آیه را زمانی در حقّ آنان نازل فرمود که خیانت ورزیدند.