آیه وَ لا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ أَوْلادُهُمْ إِنَّما يُريدُ اللهُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِها فِي الدُّنْيا وَ تَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَ هُمْ كافِرُونَ [85]
[فزونى] اموال و فرزندانشان، تو را در شگفتى فرو نبرد! [اين براى آن‌ها نعمت نيست، بلكه] خدا مى‌خواهد آنان را به‌وسيله‌ی آن، در زندگى دنيا عذاب كند و در‌حال كفر بميرند.
الباقر (علیه السلام)- إِیَّاکَ أَنْ تُطْمِحَ بَصَرَکَ إِلَی مَنْ هُوَ فَوْقَکَ فَکَفَی بِمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لِنَبِیِّه (صلی الله علیه و آله) وَ لا تُعْجِبْکَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ وَ قَالَ وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلی ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا فَإِنْ دَخَلَکَ مِنْ ذَلِکَ شَیْءٌ فَاذْکُرْ عَیْشَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَإِنَّمَا کَانَ قُوتُهُ الشَّعِیرَ وَ حَلْوَاهُ التَّمْرَ وَ وَقُودُهُ السَّعَفَ إِذَا وَجَدَهُ.
امام باقر (علیه السلام)- هرگز به مافوق خود توجّه نکن و به این آیه نظر داشته باش که فرمود: فَلا تعجبکَ أَمْوالُهُمْ وَ لا اولادُهُمْ، و در جای دیگر فرموده است: و هرگز چشمان خود را به نعمت‌های مادّی، که به گروه‌هایی از آنان داده‌ایم، میفکن! این‌ها شکوفه‌های زندگی دنیاست. (طه/۱۳۱). هنگامی‌که زرق‌وبرق زندگی و خوشی دیگران را مشاهده کردی، یاد زندگی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را بکن که خوراکش نان جو، شیرینی‌اش خرما و آتش او از شاخه‌های درخت بود و این هم در هنگامی‌که میّسر می‌شد.