آیه وَ كَذلِكَ جَعَلْنا في كُلِّ قَرْيَةٍ أَكابِرَ مُجْرِميها لِيَمْكُرُوا فيها وَ ما يَمْكُرُونَ إِلاَّ بِأَنْفُسِهِمْ وَ ما يَشْعُرُونَ [123]
و [نيز] اينگونه در هر شهر و آبادى، بزرگان گنهكارى قرار داديم؛ [و همه‌گونه قدرت در اختيارشان گذارديم]؛ و سرانجام كارشان اين شد كه به مكر [و فريب مردم] پرداختند؛ ولى [اينگونه افراد] تنها خودشان را فريب مى‌دهند و نمى‌فهمند.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قَوْلُهُ وَ کَذلِکَ جَعَلْنَا فِی کُلِّ قَرْیَةٍ أَکَابِرَ مُجْرِمِیهَا یَعْنِی رُؤَسَاءَ لِیَمْکُرُوا فِیهَا وَ مَا یَمْکُرُونَ إِلاَّ بِأَنْفُسِهِمْ وَ مَا یَشْعُرُونَ أَیْ یَمْکُرُونَ بِأَنْفُسِهِمْ لِأَنَّ اللَّهَ یُعَذِّبُهُمْ عَلَیْهِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ کَذَلِکَ جَعَلْنَا فِی کُلِّ قَرْیَةٍ أَکَابِرَ مُجَرِمِیهَا؛ یعنی رؤسا. لِیَمْکُرُواْ فِیهَا وَ مَا یَمْکُرُونَ إِلاَّ بِأَنفُسِهِمْ وَ مَا یَشْعُرُونَ؛ یعنی خود مکر و توطئه می‌کنند، چرا که خدا آنان را به سبب [این مکر] شکنجه می‌دهد.