آیه قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدي ما تَسْتَعجلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْني وَ بَيْنَكُمْ وَ اللهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمينَ [58]
بگو: «اگر آنچه درباره‌ی آن شتاب مى‌كنيد، در اختيار من بود، [و به درخواست شما ترتيب اثر مى‌دادم، عذاب الهى بر شما نازل مى‌گشت؛ و] كار ميان من و شما پايان گرفته بود؛ ولى خداوند ستمكاران را بهتر مى‌شناسد [و به موقع مجازات مى‌كند]».
الباقر (علیه السلام)- قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدِی ما تَسْتَعجلُونَ بِهِ لَقُضِیَ الْأَمْرُ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ قَالَ لَوْ أَنِّی أُمِرْتُ أَنْ أُعْلِمَکُمُ الَّذِی أَخْفَیْتُمْ فِی صدُورِکِمْ مِنِ اسْتِعجالِکُمْ بِمَوْتِی لِتَظْلِمُوا أَهْلَ بَیْتِی مِنْ بَعْدِی فَکَانَ مَثَلُکُمْ کَمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ کَمَثَلِ الَّذِی اسْتَوْقَدَ ناراً فَلَمَّا أَضاءَتْ ما حَوْلَهُ ...
امام باقر (علیه السلام)- خداوند عزّوجلّ به محمّد (صلی الله علیه و آله)، فرمود: قُلْ لَّوْ أَنَّ عِندِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِیَ الأَمْرُ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ، [پیامبر (صلی الله علیه و آله)] فرمود: «اگر من مأمور بودم که آنچه در سینه‌هایتان مخفی نگه می‌دارید را به شما بگویم و اعلام کنم که همانا آرزوی مرگم را در دل دارید تا پس از من به اهل بیتم ستم کنید، پس شما مانند کسی هستید که خدای عزّوجلّ درباره‌ی آنها فرمود: آنان [منافقان] همانند کسی هستند که آتشی افروخته [تا در بیابان تاریک، راه خود را پیدا کند]، ولی هنگامی‌که آتش اطراف او را روشن ساخت. خداوند [طوفانی می‌فرستد و] آن را خاموش می‌کند؛ و در تاریکیهای وحشتناکی که چشم کار نمی‌کند، آنها را رها می‌سازد. (بقره/۱۷)».
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- لَوْ أَنَّ عِنْدِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِیَ الْأَمْرُ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ یَعْنِی إِذَا جَاءَتِ الْآیَهًُْ هَلَکْتُمْ وَ انْقَضَی مَا بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ای محمّد به آنان بگو: لَّوْ أَنَّ عِندِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِیَ الأَمْرُ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ؛ یعنی هنگامی‌که آیه بیاید، هلاک می‌شوید و آنچه بین من و شما است، به پایان می‌رسد.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآیَةٍ قالُوا قُرَیشَ لَوْ لا اجْتَبَیْتَها وَ جَوابُ هَذَا فِی الأنعَامِ فِی قَولِهِ قُلْ لَهُم یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) لَوْ أَنَّ عِنْدِی ما تَسْتَعجلُونَ بِهِ یَعنِی مِنَ الآیَاتِ لَقُضِیَ الْأَمْرُ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآیَةٍ قَالُواْ، یعنی قریش. لَوْلاَ اجْتَبَیْتَهَا (اعراف/۲۰۳). پاسخ آن در سوره‌ی انعام است، در این کلام خداوند عزّوجلّ: ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! به آنان بگو: اگر آنچه درباره‌ی آن شتاب می‌کنید، یعنی: از آیه‌ها و نشانه‌ها در اختیار من بود، کار میان من و شما پایان گرفته بود.