آیه ۸۰ - سوره انعام

امام صادق (علیه السلام)- هرچقدر آزر به ابراهیم (علیه السلام) بیشتر می‌نگریست، بیشتر او را دوست می‌داشت و به‌مانند دیگر برادرانش به او بت می‌داد تا آن‌ها را بفروشد. ابراهیم (علیه السلام) نیز در گردن آن بت‌ها نخی را آویزان می‌کرد و آن‌ها را روی زمین میکشاند و می‌گفت: «چه کسی می‌خرد آنچه که سود و زیانی نمی‌رساند»؟ همچنین آن‌ها را در آب وگل و لای فرو میبرد و به آن‌ها میگفت: «بنوشید و سخن بگویید». برادرانش، آزر را از این امر باخبر ساختند و او وی را از این کار نهی کرد. امّا ابراهیم (علیه السلام) از این کار دست نکشید. ازاین‌رو آزر او را در خانه‌اش حبس کرد و نگذاشت او بیرون بیاید. قوم او (ابراهیم)، با وی به گفتگو و ستیز پرداختند. ابراهیم (علیه السلام) گفت: آیا درباره‌ی خدا با من گفتگو و ستیز می‌کنید؟! درحالی‌که خداوند با دلایل روشن، مرا هدایت کرده است. و من از آنچه شما همتای او قرار می‌دهید، نمی‌ترسم [و زیانی به من نمی‌رسانند]؛ مگر پروردگارم چیزی را بخواهد. وسعت آگاهی پروردگارم همه چیز را در بر می‌گیرد؛ آیا متذکّر [و بیدار] نمی‌شوید؟ سپس به آنان فرمود: وَ کَیْفَ أَخافُ ما أَشْرَکْتُمْ وَ لا تَخافُونَ أَنَّکُمْ أَشْرَکْتُمْ بِاللهِ ما لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ عَلَیْکُمْ سُلْطاناً فَأَیُّ الْفَرِیقَیْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ؛ یعنی کدام‌یک به ایمنی سزاوارتر است. من که خدا را می‌پرستم یا شمایی که بت می‌پرستید.