آیه وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَميعاً يا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِياؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنا أَجَلَنَا الَّذي أَجَّلْتَ لَنا قالَ النَّارُ مَثْواكُمْ خالِدينَ فيها إِلاَّ ما شاءَ اللَه إِنَّ رَبَّكَ حَكيمٌ عَليمٌ [128]
در آن روز كه [خدا] همهی آنها را جمع و محشور مىسازد، [مىگويد]: اى گروه جنّيان [و شياطين]! شما افراد زيادى از انسانها را گمراه ساختيد! دوستان و پيروان آنها از ميان انسانها مىگويند: «پروردگارا! هريك از ما دو گروه (پيشوايان و پيروان گمراه) از ديگرى بهره برديم؛ [ما به لذّات زودگذر رسيديم و آنها به حكومت بر ما] و به پايان مهلتى كه براى ما مقرّر داشته بودى رسيديم». [خداوند] مىگويد: «آتش جايگاه شماست؛ جاودانه در آن خواهيد ماند، مگر آنچه خدا بخواهد». پروردگار تو حكيم و داناست.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قَوْلُهُ وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیعاً یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَکْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ قَالَ کُلُّ مَنْ وَالَی قَوْماً فَهُوَ مِنْهُمْ وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ مِنْ جِنْسِهِمْ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنا أَجَلَنَا الَّذِی أَجَّلْتَ لَنا یَعْنِی الْقِیَامَهًَْ.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیعاً یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَکْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ؛ هرکسی گروهی را دوست داشته باشد، او از آنها است هرچند از جنس آنها نباشد. رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنا أَجَلَنَا الَّذِی أَجَّلْتَ لَنا، منظور قیامت است.
الرّضا (علیه السلام)- الْعِلَّهًُْ فِی شِیعَهًِْ آلِ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام) أَنَّهُمْ مِنْهُمْ أَنَّ کُلَّ مَنْ وَالَی قَوْماً فَهُوَ مِنْهُمْ وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ مِنْ جِنْسِهِمْ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَکْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ فَالْجِنُّ بِخِلَافِ الْإِنْسِ لَکِنَّهُمْ لَمَّا وَالَوْهُمْ نَسَبَهُمُ اللَّهُ إِلَیْهِمْ فَکَذَلِکَ کُلُّ مَنْ تَوَالَی آلَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) فَهُوَ مِنْهُمْ.
امام رضا (علیه السلام)- شیعیان را از این جهت آل محمّد (علیهم السلام) میگویند که هرکس قومی را دوست بدارد از آنها شمرده میشود اگرچه از جنس آنها نباشد و خداوند دراینباره میفرماید: یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَکْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ، جنّیان برخلاف انس هستند امّا چون با آنها دوست شدند از آنان به شمار رفتهاند و همینگونه است کسانی که آل محمّد (علیهم السلام) را دوست بدارند.