آیه الَّذينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ الَّذينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ [20]
كسانى كه كتاب آسمانى به ايشان داده‌ايم، به خوبى او (پيامبر) را مى‌شناسند، همانگونه كه فرزندان خود را مى‌شناسند؛ فقط كسانى كه سرمايه‌ی وجود خود را از دست داده‌اند، ايمان نمى‌آورند.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَإِنَّ عُمَرَبْنَ‌الْخَطَّابِ قَالَ لِعَبْدِ اللَّهِ‌بْنِ‌سَلَامٍ هَلْ تَعْرِفُونَ محمدا (صلی الله علیه و آله) فِی کِتَابِکُمْ قَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ نَعْرِفُهُ بِالنَّعْتِ الَّذِی نَعَتَهُ اللَّهُ لَنَا إِذَا رَأَیْنَاهُ فِیکُمْ کَمَا یَعْرِفُ أَحَدُنَا ابْنَهُ إِذَا رَآهُ مَعَ الْغِلْمَانِ وَ الَّذِی یَحْلِفُ بِهِ ابْنُسَلَامٍ لَأَنَا بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) هَذَا أَشَدُّ مَعْرِفَهًًْ مِنِّی بِابْنِی قَالَ اللَّهُ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا یُؤْمِنُون.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- عمربن‌خطّاب به عبدالله‌بن‌سلام گفت: «آیا محمّد را در کتاب خود می‌شناسید»؟ گفت: «آری، به خدا سوگند با صفاتی که خداوند برایش برشمرده، وقتی او را در میان شما می بینیم چنان می شناسیم که گویی یکی از ما فرزند خود را در میان پسران دیگر شناخته است، قسم به آن کس که ابن سلام به او سوگند یاد می کند، من این محمّد را بسیار بیشتر از پسرم می شناسم، خداوند متعال می فرماید: الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا یُؤْمِنُون».
الصّادق (علیه السلام)- نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَهًُْ فِی الْیَهُودِ وَ النَّصَارَی یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْرِفُونَهُ یَعْنِی رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) کَما یَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ لِأَنَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَ قَدْ أَنْزَلَ عَلَیْهِمْ فِی التَّوْرَاهًِْ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ صِفَهًَْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ صِفَهًَْ أَصْحَابِهِ وَ مَبْعَثَهُ وَ مُهَاجَرَهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَراهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللهِ وَ رِضْواناً سِیماهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیلِ فَهَذِهِ صِفَهًُْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِی التَّوْرَاهًِْ وَ الْإِنْجِیلِ وَ صِفَهًُْ أَصْحَابِهِ فَلَمَّا بَعَثَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَرَفَهُ أَهْلُ الْکِتَابِ کَمَا قَالَ جَلَّ جَلَالُهُ فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ.
امام صادق (علیه السلام)- این آیه در مورد یهود و نصاری نازل شد. خدای تبارک‌وتعالی میفرماید: الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْرِفُونَهُ کَما یَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ؛ یعنی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را. چون خدای عزّوجلّ در تورات و انجیل و زبور ویژگی محمّدبن‌عبدالله و ویژگی اصحاب او و مهاجرتش را بر آن‌ها نازل کرده است و آن [ویژگی‌ها در این] کلام خداوند است: محمّد فرستاده‌ی خداست و کسانی که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربانند پیوسته آن‌ها را درحال رکوع و سجود می‌بینی درحالی‌که همواره فضل خدا و رضای او را می‌طلبند نشانه‌ی آن‌ها در صورتشان از اثر سجده نمایان است این توصیف آنان در تورات و توصیف آنان در انجیل است. (فتح/۲۹). نشانه‌ی آن‌ها در صورتشان از اثر سجده نمایان است؛ این توصیف آنان در تورات است و توصیف آنان در انجیل ... این ویژگی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و ویژگی اصحاب او در تورات و انجیل است. هنگامی‌که خدای عزّوجلّ پیامبر (صلی الله علیه و آله) را مبعوث فرمود، اهل کتاب او را شناختند همانگونه خدای عزّوجلّ فرمود: و پیامبری را که از قبل شناخته بودند نزد آن‌ها آمد، به او کافر شدند. (بقره/۸۹).