آیه ۱۳۰ - سوره انعام

آیه يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَ لَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آياتي وَ يُنْذِرُونَكُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا قالُوا شَهِدْنا عَلى أَنْفُسِنا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا وَ شَهِدُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كانُوا كافِرينَ [130]

[در آن روز به آن‌ها مى‌گويد]: اى گروه جنّ و انس! آيا پيامبرانى از خودتان به‌سوى شما نيامدند كه آيات مرا برايتان بيان مى‌كردند، و شما را از ملاقات چنين روزى بيم مى‌دادند؟! آن‌ها مى‌گويند: «[آرى ما بد كرديم و] بر زيان خود گواهى مى‌دهيم»؛ و زندگى [پر زرق و برق] دنيا آن‌ها را فريب داد؛ و به زيان خود گواهى مى‌دهند كه كافر بودند.

۱
(انعام/ ۱۳۰)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ ذَکَرَ عَزَّوَجَلَّ احْتِجَاجاً عَلَی الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ فَقَالَ: یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَ لَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِنْکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِی وَ یُنْذِرُونَکُمْ لِقاءَ یَوْمِکُمْ هذَا قالُوا شَهِدْنا عَلی أَنْفُسِنَا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیَا وَ شَهِدُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ کَانُوا کَافِرِینَ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- خدای عزّوجلّ استدلالی را برعلیه جنّ و انس در روز قیامت ذکر کرده و می‌فرماید: یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالإِنسِ أَلَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِّنکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِی وَیُنذِرُونَکُمْ لِقَاء یَوْمِکُمْ هَذَا قَالُواْ شَهِدْنَا عَلَی أَنفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَشَهِدُواْ عَلَی أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ کَانُواْ کَافِرِینَ.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۵۹۰
القمی، ج۱، ص۲۱۵/ البرهان
۲
(انعام/ ۱۳۰)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ کَانَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ (علیه السلام) بِالْکُوفَهًِْ فِی الْجَامِع إِذْ قَامَ إِلَیْهِ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الشَّام ... وَ سَأَلَهُ هَلْ بَعَثَ اللَّهُ نَبِیّاً إِلَی الْجِنِّ فَقَالَ نَعَمْ بَعَثَ إِلَیْهِمْ نَبِیّاً یُقَالُ لَهُ یُوسُفُ فَدَعَاهُمْ إِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فَقَتَلُوهُ.

امام علی (علیه السلام)- از امام حسین (علیه السلام) روایت است: امام علی (علیه السلام) در مسجد جامع کوفه بود که مردی از اهالی شام از ایشان پرسید: ... «آیا خدا پیغمبری را بر پریان فرستاده است»؟ فرمود: «آری، پیغمبری به نام یوسف بر آن‌ها فرستاد و آن‌ها را به‌سوی خدای عزّوجلّ خواند و او را کشتند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۵۹۰
علل الشرایع، ج۲، ص۵۹۳/ نورالثقلین
۳
(انعام/ ۱۳۰)

الباقر (علیه السلام)- إِنَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَ أَرْسَلَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) إِلَی الْجِنِّ وَ الْإِنْسِِ.

امام باقر (علیه السلام)- خدای تعالی محمّد (صلی الله علیه و آله) را به‌سوی جنّ و انس فرستاد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۵۹۰
الخصال، ج۲، ص۴۷۸/ نورالثقلین
۴
(انعام/ ۱۳۰)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- هُوَ الَّذِی أَسْکَنَ الدُّنْیَا خَلْقَهُ وَ بَعَثَ إِلَی الْجِنِ وَ الْإِنْسِ رُسُلَهُ لِیَکْشِفُوا لَهُمْ عَنْ غِطَائِهَا وَ لِیُحَذِّرُوهُمْ مِنْ ضَرَّائِهَا وَ لِیَضْرِبُوا لَهُمْ أَمْثَالَهَا وَ لِیُبَصِّرُوهُمْ عُیُوبَهَا وَ لِیَهْجُمُوا عَلَیْهِمْ بِمُعْتَبَرٍ مِنْ تَصَرُّفِ مَصَاحِّهَا وَ أَسْقَامِهَا وَ حَلَالِهَا وَ حَرَامِهَا وَ مَا أَعَدَّ اللَّهُ لِلْمُطِیعِینَ مِنْهُمْ وَ الْعُصَاهًِْ مِنْ جَنَّهًٍْ وَ نَارٍ وَ کَرَامَهًٍْ وَ هَوَانٍ.

امام علی (علیه السلام)- اوست که آفریده‌ی خود را در این جهان ساکن می‌گرداند، و پیامبرانش را بر جنّ و انس برمی‌انگیزاند، تا دنیا را چنانکه هست به آن‌ها بنمایانند، و آنان را از زیان‌هایش بترسانند، و از دنیا برایشان مثل‌ها می‌زنند، و زشتی‌های آن را به آنان نشان می‌دهند، و به آنان گوشزد می‌کنند، آنچه از دگرگونی‌هایی پی‌درپی، و سراسر شگفت، از تندرستی‌ها و بیماری‌هایش، و از حلال‌ها و حرام‌هایش، و آنچه خدا برای فرمانبران و نافرمانان آماده ساخته است، از بهشت و یا آتش‌سوزان، و ارجمندی و یا خواری در آن جهان؛ می‌توان عبرت گرفت.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۵۹۰
نهج البلاغهًْ، ص۲۶۵/ نورالثقلین
بیشتر