آیه وَ لَوْ نَزَّلْنا عَلَيْكَ كِتاباً في قِرْطاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْديهِمْ لَقالَ الَّذينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبينٌ [7]
[حتّى] اگر ما مكتوبى را بر روى كاغذى [از آسمان] بر تو نازل كنيم، و [علاوه بر ديدن و خواندن]، آن را با دست‌هاى خود لمس كنند، به يقين كافران مى‌گويند: «اين، جز يك سحر آشكار نيست»!
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- قَالَ النَّضْرُبْنُ‌الْحَارِثِ وَ عَبْدُ اللهِ‌بْنُ‌أُمَیَّهًَْ یَا مُحَمَّد (صلی الله علیه و آله) لَنْ نُؤْمِنَ بِکَ حَتَّی تَأْتِیَنَا بِکِتابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ مَعَهُ أَرْبَعَهًُْ أَمْلَاکٍ یَشْهَدُونَ عَلَیْهِ أَنَّهُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ أَنَّکَ رَسُولُهُ فَنَزَلَ وَ لَوْ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ کِتاباً فِی قِرْطاسٍ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- نضربن‌حارث و عبدالله‌بن‌امیّه گفتند: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! به تو ایمان نمی‌آوریم تا از جانب خداوند کتابی برای ما بیاوری و همراه آن چهار فرشته باشند و گواهی دهند که آن از جانب خداست و تو پیامبر او هستی»! پس این آیه نازل شد: وَ لَوْ نَزَّلْنا عَلَیْکَ کِتاباً فِی قِرْطاسٍ.