آیه وَ قالُوا إِنْ هِيَ إِلاَّ حَياتُنَا الدُّنْيا وَ ما نَحْنُ بِمَبْعُوثينَ [29]
آن‌ها گفتند: «غير از اين زندگى دنياى ما چيزى در كار نيست؛ و ما هرگز برانگيخته نخواهيم شد».
الرّضا (علیه السلام)- ثُمَّ حَکَی عَزَّوَجَلَّ قَوْلَ الدَّهْرِیَّهًِْ فَقَالَ وَ قَالُوا إِنْ هِیَ إِلَّا حَیاتُنَا الدُّنْیَا وَ ما نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ فَقَالَ اللَّهُ وَ لَوْ تَرَی إِذْ وُقِفُوا عَلَی رَبِّهِمْ قَالَ حِکَایَهًًْ عَنْ قَوْلِ مَنْ أَنْکَرَ قِیَامَ السَّاعَهًِْ.
امام رضا (علیه السلام)- سپس خدای عزّوجلّ سخن [کافران] دهریّه را حکایت کرد و فرمود: وَ قالُوا إِنْ هِیَ إِلاَّ حَیاتُنَا الدُّنْیا وَ ما نَحْنُ بِمَبْعُوثینَ؛ سپس خداوند فرمود: وَ لَوْ تَرَی إِذْ وُقِفُوا عَلَی رَبِّهِمْ؛ خدای تعالی [این آیات را] برای حکایت سخن کسانی که برپایی قیامت را انکار کردند، بیان فرمود.