آیه بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ ما تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شاءَ وَ تَنْسَوْنَ ما تُشْرِكُونَ [41]
[نه]، بلكه تنها او را مى‌خوانيد؛ و او اگر بخواهد، مشكلى را كه به خاطر آن او را خوانده‌ايد، برطرف مى‌سازد؛ و آنچه را [امروز] همتاى خدا قرار مى‌دهيد، [در آن روز] فراموش خواهيد كرد.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ تَنْسَوْنَ ما تُشْرِکُونَ أَی یَتْرُکُونَ دُعَاءً ما تُشْرِکُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لِأَنَّهُ لَیْسَ عِنْدَهُمْ ضَرَرٌ وَ لَا نَفَعٌ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ تَنْسَوْنَ ما تُشْرِکُونَ؛ یعنی غیر از خدا خواندن چیزهایی را که شریک قرار می‌دهید، رها کنید؛ چون نزد آن‌ها زیان و سودی نیست.