آیه مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذلِكَ الْفَوْزُ الْمُبينُ [16]
آن كس كه در آن روز، مجازات الهى به او نرسد، به يقين خداوند او را مشمول رحمت خويش ساخته؛ و اين همان پيروزى آشكار است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ مَا مِنَ النَّاسِ أَحَدٌ یَدْخُلُ الْجَنَّهًَْ بِعَمَلِهِ قَالُوا وَ لَا أَنْتَ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) قَالَ وَ لَا أَنَا إِلَّا أَنْ یَتَغَمَّدَنِیَ اللَّهُ بِرَحْمَهًٍْ مِنْهُ وَ فَضْلٍ وَ وَضَعَ یَدَهُ عَلَی فَوْقِ رَأْسِهِ وَ طَوَّلَ بِهَا صَوْتَهُ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- در روایتی آمده است پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: سوگند به کسی که جانم در دست او است، از مردم هیچ‌کس با عملش وارد بهشت نمی‌شود. گفتند: «حتّی شما ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)»؟! فرمود: «حتّی من، مگر اینکه خدا رحمت و فضلش را شامل حال من گرداند». و حضرت دست خود را روی سر مبارکشان قرار دادند و به بیان این سخن صدای خود را کشیدند.