آیه إِنَّ الَّذينَ فَرَّقُوا دينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعاً لَسْتَ مِنْهُمْ في شَيْ‌ءٍ إِنَّما أَمْرُهُمْ إِلَى اللهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِما كانُوا يَفْعَلُونَ [159]
كسانى كه در آيين خود تفرقه ايجاد كردند، و به دسته‌هاى گوناگون [و مذاهب مختلف] تقسيم شدند، تو هيچ‌گونه رابطه‌اى با آن‌ها ندارى. سر و كار آن‌ها تنها با خداست؛ سپس خدا آن‌ها را از آنچه انجام مى‌دادند، باخبر مى‌كند.
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْمُعَلَّی بْنِ خُنَیْسٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً قَالَ فَارَقَ الْقَوْمُ وَ اللَّهِ دِینَهُمْ.
امام صادق (علیه السلام)- معلّی‌بن‌خنیس از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است که درباره‌ی این کلام خداوند تبارک‌وتعالی: إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُواْ دِینَهُمْ وَکَانُواْ شِیَعًا، فرمود: «به خدا قسم، قوم از دینشان جدا شدند».
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَارَقُوا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ صَارُوا أَحْزَاباً.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- کسانی که از امیرالمؤمنین (علیه السلام) جدا شدند و دسته‌هایی تشکیل دادند.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- قَالَ الثَّعْلَبِی فِی قَوْلِهِ تَعَالَی إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً بِإِسْنَادِهِ عَنْ ذَاذَانَ أَبِی‌عُمَرَ قَالَ قَالَ لِی عَلِیٌّ (علیه السلام) أَبَاعُمَرَ أَ تَدْرِی کَمِ افْتَرَقَتِ الْیَهُودُ قُلْتُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ افْتَرَقَتْ عَلَی إِحْدَی وَ سَبْعِینَ فِرْقَهًًْ کُلُّهَا فِی الْهَاِیَهًِْ إِلَّا وَاحِدَهًًْ هِیَ نَاجِیَهًٌْ أَ تَدْرِی عَلَی کَمِ افْتَرَقَتِ النَّصَارَی قُلْتُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ افْتَرَقَتْ عَلَی اثْنَتَیْنِ وَ سَبْعِینَ فِرْقَهًًْ کُلُّهَا فِی الْهَاوِیَهًِْ إِلَّا وَاحِدَهًًْ هِیَ النَّاجِیَهًُْ أَ تَدْرِی عَلَی کَمْ تَفْتَرِقُ هَذِهِ الْأُمَّهًُْ قُلْتُ اللَّهُ أَعْلَمُ قَالَ تَفْتَرِقُ عَلَی ثَلَاثٍ وَ سَبْعِینَ فِرْقَهًًْ کُلُّهَا فِی الْهَاوِیَهًِْ إِلَّا وَاحِدَهًًْ هِیَ النَّاجِیَهًُْ وَ أَنْتَ مِنْهُمْ یَا أَبَاعُمَرَ.
امام علی (علیه السلام)- ثعلبی در تفسیرش ذیل این کلام خداوند متعال: إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً به سند خود از ذاذان اباعمر نقل کرده است: امام علی (علیه السلام) به من فرمود: «ای اباعمر! آیا میدانی که قوم یهود به چند فرقه تقسیم شدند»؟ گفتم: «خدا و رسولش بهتر می دانند». ایشان فرمود: «آن‌ها به هفتادویک فرقه تقسیم شدند که جز یک فرقه نجات می یابند، همگی آن‌ها در جهنّم هستند. می دانی که نصاری به چند فرقه تقسیم شدند»؟ گفتم: «خدا و رسولش بهتر میدانند». ایشان فرمود: «آن‌ها به هفتادودو فرقه تقسیم شدند که جز یک فرقه نجات نمی‌یابند، همگی آن‌ها در جهنّم هستند. می دانی این امّت به چند فرقه تقسیم می شوند»؟ گفتم: «خدا بهتر می داند». فرمود: «این امّت به هفتادوسه فرقه تقسیم می شوند، همگی در جهنّم هستند جز یک فرقه که نجات می یابند و تو نیز ای اباعمر از آن‌ها خواهی بود».
الباقر (علیه السلام)- إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ إِنَّهُمْ أَهْلُ الضَّلَالَهًِْ وَ أَصْحَابُ الشُّبُهَاتِ وَ الْبِدَعِ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّهًِْ.
امام باقر (علیه السلام)- إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ منظور؛ شبهه‌اندازان و گمراهان و بدعت‌گذاران این امّت‌اند.