آیه ۲۷ - سوره انعام

آیه وَ لَوْ تَرى إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا يا لَيْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآياتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ [27]

اگر [حال آن‌ها را] هنگامى‌كه در برابر آتش [دوزخ] ايستاده‌اند، ببينى! مى‌گويند: «اى كاش [بار ديگر به دنيا] بازگردانده مى‌شديم، و آيات پروردگارمان را تكذيب نمى‌كرديم، و از مؤمنان بوديم».

۱
(انعام/ ۲۷)

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- نَزَلَتْ فِی بَنِی‎أُمَیَّهًَْ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- در مورد بنی‌امیّه نازل شده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۳۵۸
بحارالأنوار، ج۳۱، ص۵۱۲/ البرهان/ نورالثقلین/ بحارالأنوار، ج۳۱، ص۵۱۲/ القمی، ج۱، ص۱۹۵
۲
(انعام/ ۲۷)

الصّادق (علیه السلام)- وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ إِنَّ فِی الْأَرْضِ فِی أَطْرَافِهَا مُؤْمِنِینَ مَا قَدْرُ الدُّنْیَا کُلِّهَا عِنْدَهُمْ تَعْدِلُ جَنَاحَ بَعُوضَهًٍْ ... أَنْفُسُهُمْ مَتْعُوبَهًٌْ وَ أَبْدَانُهُمْ مَکْدُودَهًٌْ وَ النَّاسُ مِنْهُمْ فِی رَاحَهًٍْ فَهُمْ عِنْدَ النَّاسِ شِرَارُ الْخَلْقِ وَ عِنْدَ اللَّهِ خِیَارُ الْخَلْقِ ... هُمْ وَارِثُو الْفِرْدَوْسِ خَالِدِینَ فِیهَا وَ مَثَلُهُمْ فِی أَهْلِ الْجِنَانِ مَثَلُ الْفِرْدَوْسِ فِی الْجِنَانِ وَ هُمُ الْمَطْلُوبُونَ فِی النَّارِ الْمَحْبُورُونَ فِی الْجِنَانِ فَذَلِکَ قَوْلُ أَهْلِ النَّارِ ما لَنا لا نَری رِجالًا کُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ فَهُمْ أَشْرَارُ الْخَلْقِ عِنْدَهُمْ فَیَرْفَعُ اللَّهُ مَنَازِلَهُمْ حَتَّی یَرَوْنَهُمْ فَیَکُونُ ذَلِکَ حَسْرَهًًْ لَهُمْ فِی النَّارِ فَیَقُولُونَ یا لَیْتَنا نُرَدُّ فَنَکُونَ مِثْلَهُمْ فَلَقَدْ کَانُوا هُمُ الْأَخْیَارَ وَ کُنَّا نَحْنُ الْأَشْرَارَ فَذَلِکَ حَسْرَهًٌْ لِأَهْلِ النَّارِ.

امام صادق (علیه السلام)- سوگند به آن که جانم به دست او است، در اطراف زمین مؤمنانی وجود دارند که با وجود آن‌ها همه‌ی دنیا ارزش بال پشه‌ای را ندارد... تنشان در سختی و مردم از آن‌ها آسوده. آنان در برابر مردم، بدترین خلق هستند و در برابر خدا بهترین خلق ... . آنان وارثان فردوسند، در آن جاویدانند، و نمونه آنان در میان بهشت، چون فردوس در میان بهشتها است. آنان کسانی هستند که در دوزخ به دنبال آن‌ها میگردند، و در بهشت شادمانند؛ این است که اهل دوزخ میگویند: آنها می‌گویند: «چرا مردانی را که ما از اشرار می‌شمردیم (در اینجا، در آتش دوزخ) نمی‌بینیم؟! (ص/۶۲) و خدا از مقام آن‌ها برمیدارد تا آنان را بینند، و در دوزخ افسوس می‌خورند از آنان و میگویند: یا لَیْتَنا نُرَد، و مانند آن‌ها بودیم که آنان نیکان بودند و ما بدان، و این است حسرت دوزخیان.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۳۵۸
بحارالأنوار، ج۶۴، ص۳۵۰
بیشتر