آیه قُلْ إِنَّ صلاتي وَ نُسُكي وَ مَحْيايَ وَ مَماتي لِلهِ رَبِّ الْعالَمينَ [162]
بگو: «نماز و تمام عبادات من، و زندگى و مرگ من، همه براى خداوندى است كه پروردگار جهانيان است».
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ قَوْلِهِ إِنَّ صلاتِی وَ نُسُکِی فَالنُّسُکُ مَا ذُبِحَ لِلَّهِ وَ کُلُّ خَیْرٍ أُرِیدُ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ فَهُوَ مِنَ النُّسُکِ وَ قَوْلِهِ مَحْیایَ وَ مَماتِی أَیْ مَا فَعَلْتُهُ فِی حَیَاتِی وَ أُمِرْتُ بِهِ بَعْدَ مَوْتِی فَهُوَ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ لَا یُشَارِکُهُ فِیهِ أَحَدٌ.
امام علی (علیه السلام)- و کلام خداوند: إِنَّ صلاتِی وَ نُسُکِی؛ نسک آن چیزی است که برای خداوند ذبح می شود، و هر خیری که به‌وسیله‌ی آن خداوند قصد گردد از عبادت است، و مَحْیایَ وَ مَماتِی در سخن پیامبر (صلی الله علیه و آله) یعنی هرآنچه که در زندگی ام انجام دادم، و پس از مرگم به آن امر نمودم از آن خداوند ربّ العالمین است، و در آن کسی با او شریک نیست.