آیه ۱۴۷ - سوره انعام

آیه فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ رَبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ واسِعَةٍ وَ لا يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمينَ [147]

اگر تو را تكذيب كنند [و اين حقايق را نپذيرند]، به آن‌ها بگو: «پروردگار شما، داراى رحمتى گسترده است؛ امّا مجازات او هم از مجرمان بازگردانده نمى‌شود؛ [و اگر ادامه دهيد كيفر شما حتمى است]».

۱
(انعام/ ۱۴۷)

الصّادق (علیه السلام)- إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ نَشَرَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی رَحْمَتَهُ حَتَّی یَطْمَعَ إِبْلِیسُ فِی رَحْمَتِهِ.

امام صادق (علیه السلام)- چون روز قیامت شود خدای تبارک‌وتعالی رحمت خود را چنان پراکنده می‌کند که ابلیس در رحمت او طمع می‌کند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۶۱۸
الأمالی للصدوق، ص۲۰۵
۲
(انعام/ ۱۴۷)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- أَنَا قَابِضُ الْأَرْوَاحِ وَ بَأْسُ اللَّهِ الَّذِی لَا یَرُدُّهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِین.

امام علی (علیه السلام)- منم گیرنده‌ی جان‌ها و مجازات خدا که آن را از مجرمان برنمی‌گرداند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۶۱۸
نورالثقلین
۳
(انعام/ ۱۴۷)

علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ قَالَ اللهُ لِنَبِیِّهِ (صلی الله علیه و آله) فَإِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ رَبُّکُمْ ذُو رَحْمَةٍ واسِعَةٍ وَ لا یُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ ثُمَّ قَالَ سَیَقُولُ الَّذِینَ أَشْرَکُوا لَوْ شاءَ اللهُ ما أَشْرَکْنا وَ لا آباؤُنا وَ لا حَرَّمْنا مِنْ شَیْءٍ کَذلِکَ کَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتَّی ذاقُوا بَأْسَنا قُلْ یَا مُحَمَّدُ لهم هَلْ عِنْدَکُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ ثُمَّ قَالَ قُلْ لَهُم فَلِلهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ فَلَوْ شاءَ لَهَداکُمْ أَجْمَعِینَ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- سپس خدا به پیامبرش (صلی الله علیه و آله) فرمود: به‌زودی مشرکان [برای تبرئه خویش] می‌گویند: «اگر خدا می‌خواست، نه ما مشرک می‌شدیم و نه پدران ما و نه چیزی را تحریم می‌کردیم»! کسانی که پیش از آن‌ها بودند نیز، همین‌گونه دروغ می‌گفتند و سرانجام [طعم] کیفر ما را چشیدند. (انعام/۱۴۸). ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! به آنان بگو: آیا دلیل روشنی [بر این موضوع] دارید؟ پس آن را به ما نشان دهید؟ شما فقط از پندارهای بی‌اساس پیروی می‌کنید، و تخمین‌های نابجا می‌زنید. (انعام/۱۴۸). سپس فرمود: به آنان بگو: «دلیل رسا [و قاطع] برای خداست [دلیلی که برای هیچ‌کس بهانه‌ای باقی نمی‌گذارد]. و اگر او بخواهد، همه‌ی شما را (به اجبار) هدایت می‌کند. [ولی چون هدایت اجباری بی‌ثمر است، این کار را نمی‌کند]. (انعام/۱۴۹)».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۶۱۸
البرهان
۴
(انعام/ ۱۴۷)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- فِی الدُّعَاءِ فِی غَیبَتِهِ القَائِمِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و ارْمِهِمْ یَا رَبِّ بِحَجَرِکَ الدَّامِغِ وَ اضْرِبْهُمْ بِسَیْفِکَ الْقَاطِعِ وَ بِبَأْسِکَ الَّذِی لَا یُرَدُّ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِین.

امام علی (علیه السلام)- پروردگارا، آن‌ها را به سنگ محکم، و شمشیر برّنده و خشم خود که از قوم گنهکاران برنمیگردانی، نابود ساز.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۶۲۰
بحرالعرفان، ج۱۰، ص۱۱۸
بیشتر