آیه ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا يُحِبُّونَكُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْكِتابِ كُلِّهِ وَ إِذا لَقُوكُمْ قالُوا آمَنّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَيْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ إِنَّ اللهَ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ [119]
شما كسانى هستيد كه آن‌ها را دوست داريد؛ امّا آن‌ها شما را دوست ندارند. و [شما] به همه‌ی كتاب‌هاى آسمانى ايمان داريد ولى [آن‌ها] هنگامى كه شما را ملاقات مى‌كنند، [به دروغ] مى‌گويند: «ايمان آورده‌ايم». امّا هنگامى‌كه تنها مى‌شوند، از شدّت خشم بر شما، سرِ انگشتان [خود را به دندان] مى‌گزند! بگو: «با همين خشم بميريد! خدا از [اسرار] درون سينه‌ها آگاه است».