آیه إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِها وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً إِنَّ اللهَ بِما يَعْمَلُونَ مُحيطٌ [120]
اگر نيكى به شما برسد، آن‌ها را ناراحت مى‌كند؛ و اگر حادثه ناگوارى براى شما رخ دهد، خوشحال مى‌شوند. ولى اگر [در برابرشان] استقامت و پرهيزگارى پيشه‌كنيد، توطئه‌هاى آنان، به شما زيانى نمى‌رساند؛ زيرا خداوند بر آنچه انجام مى‌دهند، احاطه دارد.
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قَولُهُ عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَیْظِ قَالَ أَطرَافَ الأَصَابِعَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَیْظِ منظور سرانگشتان است.