آیه وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ [85]
و هركس جز اسلام [و تسليم در برابر فرمان حقّ]، آيينى براى خود انتخاب كند، از او پذيرفته نخواهد شد؛ و او در آخرت، از زيانكاران است.
الصّادق (علیه السلام)- هُوَ الْإِسْلَامُ الَّذِی فِیهِ الْإِیمَانُ.
امام صادق (علیه السلام) مقصود از اسلام در آیه‌ی اسلامی است که در او ایمان باشد.
الصّادق (علیه السلام)- فِی قَوْلِهِ تَعَالَی وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ فَقَال غَیْرَ التَّسْلِیمِ لِوَلَایَتِنَا.
امام صادق (علیه السلام) منظور از وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرین؛ یعنی هرکس تسلیم به ولایت ما نباشد.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- کُلُّ عَمَلٍ مِنْ أَعْمَالِ الْخَیْرِ یَجْرِی عَلَی غَیْرِ أَیْدِی أَهْلِ الِاصْطِفَاءِ وَ عُهُودُهُمْ وَ حُدُودُهُم وَ شَرَائِعُهُمْ وَ سُنَنُهُمْ وَ مَعَالِمُ دِینِهِمْ مَرْدُودٌ غَیْرُ مَقْبُولٍ وَ أَهْلُهُ بِمَحَلِّ کُفْرٍ وَ إِنْ شَمِلَتْهُمْ صِفَهًُْ الْإِیمَانِ ... فَمَنْ لَمْ یَهْتَدِ مِنْ أَهْلِ الْإِیمَانِ إِلَی سَبِیلِ النَّجَاهًِْ لَمْ یُغْنِ عَنْهُ إِیمَانُهُ بِاللَّهِ مَعَ دَفْعِهِ حَقَّ أَوْلِیَائِهِ وَ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَهًِْ مِنَ الْخاسِرِینَ وَ کَذَلِکَ قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ فَلَمْ یَکُ یَنْفَعُهُمْ إِیمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا وَ هَذَا کَثِیرٌ فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْهِدَایَهًُْ هِیَ الْوَلَایَهًْ.
امام علی (علیه السلام) پس هر کار خیری که زیر نظر غیر افراد برگزیده و طبق پیمان و حدود و شرایع و سنن و معالم آن‌ها نباشد مردود است و پذیرفته نیست و صاحبش در کفر است، اگرچه وصف ایمان دارد ... هر مؤمنی که به راه نجات هدایت نشده ایمانش به خدا سودی عایدش نسازد با اینکه حقّ اولیای او را دفع و عملشان را نابود کرده و او در آخرت از زیانکاران خواهد بود و همچنین است قول خداوند: امّا هنگامی‌که عذاب ما را مشاهده کردند، ایمانشان برای آن‌ها سودی نداشت!. (غافر/۸۵) و از این موارد در قرآن بسیار است و هدایت همان ولایت است.
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ، قَالَ: سَأَلْتُ سَیِّدِیَ الصَّادِقَ (علیه السلام) ... کَیْفَ بَدْءُ ظُهُورِ الْمَهْدِیِّ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وَ إِلَیْهِ التَّسْلِیمُ قَالَ (علیه السلام) ... ِ فَوَ اللَّهِ یَا مُفَضَّلُ لَیُرْفَعُ عَنِ الْمِلَلِ وَ الْأَدْیَانِ الِاخْتِلَافُ وَ یَکُونُ الدِّینُ کُلُّهُ وَاحِداً کَمَا قَالَ جَلَّ ذِکْرُهُ إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللهِ الْإِسْلامُ وَ قَالَ اللَّهُ وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ.
امام صادق (علیه السلام) مفضّل‌بن‌عمر گوید: از مولایم امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: «... شروع ظهور مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و تسلیم در برابر او چگونه است»؟ فرمود: «... ای مفضّل! سوگند به خدا اختلاف از ملّت‌ها و دین‌ها برداشته می‌شود و همه‌ی ادیان یک دین واحد می‌شود همان‌طورکه خدای متعال فرمود: دین در نزد خدا اسلام و تسلیم‌بودن در برابر حقّ است. (آل عمران/۱۹) و خداوند فرمود: وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِین».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- فِی‌خُطبَهًِْ الغَدِیرِ ... اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَنْزَلْتَ عَلَیَّ أَنَّ الْإِمَامَهًَْ لِعَلِیٍّ (علیه السلام) وَلِیِّکَ عِنْدَ تِبْیَانِی ذَلِکَ عَلَیْهِمْ وَ نَصْبِی إِیَّاهُ بِمَا أَکْمَلْتَ لِعِبَادِکَ مِنْ دِینِهِمْ وَ أَتْمَمْتَ عَلَیْهِمْ نِعْمَتَکَ وَ رَضِیتَ لَهُمُ الْإِسْلَامَ دِیناً فَقُلْتَ وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ أَنِّی قَدْ بَلَّغْتُ مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّمَا أَکْمَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ دِینَکُمْ بِإِمَامَتِهِ فَمَنْ لَمْ یَأْتَمَّ بِهِ وَ بِمَنْ یَقُومُ مَقَامَهُ مِنْ وُلْدِی مِنْ صُلْبِهِ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَهًِْ ِوَ الْعَرْضِ عَلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ وَ فِی النَّارِ هُمْ خالِدُون.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) در خطبه‌ی غدیر ... بار الها! تو بر من فروفرستادی که رهبری به علی (علیه السلام) ولیّ تو اختصاص دارد و من هم این موضوع را بیان کردم و علی (علیه السلام) را به این مقام نصب نمودم و به همین مطلب دینت را برای بندگانت کامل ساختی و نعمتت را با اعلام رهبری علی (علیه السلام) بر آن‌ها تمام نمودی و در صورتی که علی (علیه السلام) رهبر ملّت باشد خوشنود شدی که اسلام دین اختصاصی تو باشد و فرمودی وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ بار خدایا! تو را گواه می‌گیرم که حق و واقع را به مردم رساندم ای مردم! خدا دین شما را به سبب رهبری علی (علیه السلام) تکمیل فرمود، هرکس از علی (علیه السلام) و جانشینان وی که از صلب او و از فرزندان من هستند، پیروی نکند عموم کردار نیک او تباه شده و در آتش عذاب پروردگار برای همیشه گرفتار خواهد بود».
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ فَإنَّهُ مُحکَمٌ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ از آیات محکم است.