آیه رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى رُسُلِكَ وَ لا تُخْزِنا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّكَ لا تُخْلِفُ الْميعادَ [194]
پروردگارا! آنچه را بهوسيلهی پيامبرانت به ما وعده فرمودى، به ما عطا كن؛ و ما را در روز رستاخيز، رسوا مگردان؛ زيرا تو هيچگاه از وعدهی خود، تخلّف نمىكنى.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ صَفْوَانَ أَنَّهُ لَمَّا طَلَبَ الْمَنْصُورُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) تَوَضَّأَ وَ صَلَّی ... وَ قَالَ: اللَّهُمَّ إِنَّکَ وَعَدْتَنَا عَلَی لِسَانِ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ وَعْدُکَ الْحَقُّ أَنَّکَ تُبَدِّلُنَا مِنْ بَعْدِ خَوْفِنَا أَمْناً اللَّهُمَّ فَأَنْجِزْ لَنَا مَا وَعَدْتَنَا إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ قَالَ قُلْتُ لَهُ یَا سَیِّدِی فَأَیْنَ وَعْدُ اللَّهِ لَکُمْ فَقَالَ (علیه السلام) قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَعَدَ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحات لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنی لا یُشْرِکُونَ بی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُون.
امام صادق (علیه السلام) صفوان گوید: هنگامی که منصور، امام صادق (علیه السلام) را خواست، وضو گرفت و درود فرستاد ... و فرمود: «پروردگارا! به وسیلهی پیغمبرت محمّد (صلی الله علیه و آله) به ما اهلبیت (علیهم السلام) وعدهی پیروزی دادی که ما را از هرگونه هراسی ایمنی بخشی. پروردگارا! آنچه به ما وعده کردهای به ما موهبت کن، که هیچ گاه از وعدهی خود تخلّف نمیکنی. عرض کردم: «آقا! وعدهی خداوند کدام است که به شما داده است»؟ فرمود: «این آیه: خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادهاند وعده میدهد که قطعاً آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد، همانگونه که به پیشینیان آنها خلافت روی زمین را بخشید و دین و آیینی را که برای آنان پسندیده، پابرجا و ریشهدار خواهد ساخت و ترسشان را به امنیّت و آرامش مبدّل میکند، آنچنان که تنها مرا میپرستند و چیزی را شریک من نخواهند ساخت. و کسانی که پس از آن کافر شوند، آنها فاسقانند. (نور/۵۵).
الصّادق (علیه السلام)- إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تُوَدِّعَ الْحُسَیْنَبْنَعَلِیٍّ (علیه السلام) فَقُل ... اللَّهُمَّ ابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً تَنْصُرُ بِهِ دِینَکَ وَ تَقْتُلُ بِهِ عَدُوَّکَ وَ تُبِیرُ بِهِ مَنْ نَصَبَ حَرْباً لِآلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) فَإِنَّکَ وَعَدْتَهُ ذَلِکَ وَ أَنْتَ لا تُخْلِفُ الْمِیعاد.
امام صادق (علیه السلام) هرگاه خواستی با امام حسین (علیه السلام) وداع کنی بگو: «... خدایا! او را به مقام پسندیده گسیلدار و بهواسطهاش دین خود را یاری فرما و به سبب او دشمنت را نابود نما و به سببش کسانی را که طرح جنگ با آلمحمّد (صلی الله علیه و آله) را طرّاحی کردند هلاک فرما زیرا خودت چنین وعدهای دادهای أَنْتَ لا تُخْلِفُ الْمِیعاد».
العسکری (علیه السلام)- قُنُوتُ الْإِمَامِ مَوْلَانَا الزَّکِیِّ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِبْنِعَلِیٍّالرِّضَا (علیه السلام) ... َ اللَّهُمَّ اقْصِمِ الْجَبَّارِینَ وَ أَبِرِ الْمُفْتَرِینَ وَ أید{أَبِدِ} الْأَفَّاکِینَ الَّذِینَ إِذَا تُتْلَی عَلَیْهِمْ آیَاتُ الرَّحْمَنِ قَالُوا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ وَ أَنْجِزْ لِی وَعْدَکَ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ.
امام عسکری (علیه السلام) قنوت امام عسکری (علیه السلام): «بار خدایا! پشت متکبّران را بشکن و افترا کنندگان را هلاکگردان و بهتانزنندگان را برطرف نمای آنچنان جماعتی که هرگاه بر ایشان آیههای قرآن خوانده میشد، میگفتند: «افسانههای پیشینیان است و وعدهی خود را برآور که هیچ گاه از وعدهی خود تخلّف نمیکنی».
الصّادق (علیه السلام)- اللهُمَّ إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادِی لِلْإِیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلی رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ فَإِنَّا یَا رَبَّنَا بِمَنِّکَ وَ لُطْفِکَ أَجَبْنَا دَاعِیَکَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ وَ صَدَّقْنَاهُ وَ صَدَّقْنَا مَوْلَی الْمُؤْمِنِینَ وَ کَفَرْنَا بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ فَوَلِّنَا مَا تَوَلَّیْنَا وَ احْشُرْنَا مَعَ أَئِمَّتِنَا فَإِنَّا بِهِمْ مُؤْمِنُونَ مُوقِنُونَ وَ لَهُمْ مُسَلِّمُونَ آمَنَّا بِسِرِّهِمْ وَ عَلَانِیَتِهِمْ وَ شَاهِدِهِمْ وَ غَائِبِهِمْ وَ حَیِّهِمْ وَ مَیِّتِهِمْ وَ رَضِینَا بِهِمْ أَئِمَّهًًْ وَ قَادَهًًْ وَ سَادَهًًْ وَ حَسْبُنَا بِهِمْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ اللَّهِ دُونَ خَلْقِهِ لَا نَبْتَغِی بِهِمْ بَدَلًا وَ لَا نَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِمْ وَلِیجَهًًْ وَ بَرِئْتُ إِلَی اللَّهِ مِنْ کُلِّ مَنْ نَصَبَ لَهُمْ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ کَفَرْنَا بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ الْأَوْثَانِ الْأَرْبَعَهًِْ وَ أَشْیَاعِهِمْ وَ أَتْبَاعِهِمْ وَ کُلِّ مَنْ وَالَاهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنْ أَوَّلِ الدَّهْرِ إِلَی آخِرِه.
امام صادق (علیه السلام) خداوندا! إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادِی لِلْإِیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلی رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعاد. پروردگارا! ما به نعمت بزرگ تو و لطف تو دعوتکنندهات را پاسخ دادیم و از پیامبر پیروی کردیم و او را تصدیق کردیم و آقای مؤمنان را تصدیق نمودیم و به بت و طغیانگران کافر شدیم. پس آنچه را که بر عهده گرفتهایم به ما واگذار کن و ما را با امامانمان محشور فرما که به آنها ایمان و یقین داریم و تسلیم آنها هستیم و به نهان و آشکارشان، حاضر و غایبشان و زنده و مرده آنها ایمان آوردیم و به امامت و رهبری و سروری آنها راضی شدیم و میان ما و خداوند، آنها بدون خلق خدا برای ما کافی هستند؛ جایگزینی بهجای آنها نمیطلبیم و غیر آنها را محرم اسرار خویش انتخاب نمیکنیم و بهسوی خداوند از هرکسی از جن و انس، از اوّلین و آخرین که با آنها جنگید بیزاری جستیم و به بت و طغیانگران و بتهای چهارگانه و پیروان آنها و تبعیّتکنندگان از آنها و به هرکس از جن و انس از اوّل عمر جهان تا آخر آن که آنها را دوست داشته باشد، کافر شدیم.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- فَنَظَرَ رسولالله (صلی الله علیه و آله) إِلَی السَّمَاءِ وَ قَال ... اللَّهُمَّ وَعْدَکَ وَعْدَکَ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ وَعَدْتَنِی أَنْ تُظْهِرَ دِینَکَ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسولخدا (صلی الله علیه و آله) بهسوی آسمان نگاه کرد و فرمود: «... خداوندا! وعدهات را عملی کن إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ؛ به من وعده دادهای که دینت را بر هر دینی غالب گردانی هرچند مشرکان کراهت داشته باشند».