آیه وَلَئِنْ قُتِلْتُمْ في سَبيلِ اللهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللهِ وَ رَحْمَةٌ خَيْرٌ مِمّا يَجْمَعُونَ [157]
و اگر در راه خدا كشته شويد يا بميريد، [زيان نكرده‌ايد؛ زيرا] آمرزش و رحمت خدا، از آنچه [آن‌ها درطول عمر خود] جمع آورى مى‌كنند، بهتر است.
الباقر (علیه السلام)- عَن جَابِر (رحمة الله علیه) عَن اَبِی‌جَعفَر (علیه السلام) قَالَ: أَتَدْرِی مَا سَبِیلُ اللَّهِ قَالَ قُلْتُ لَا وَ اللَّهِ إِلَّا أَنْ أَسْمَعَهُ مِنْکَ قَالَ سَبِیلُ اللَّهِ هُوَ عَلِیٌّ (علیه السلام) وَ ذُرِّیَّتُهُ وَ سَبِیلُ اللَّهِ مَنْ قُتِلَ فِی وَلَایَتِهِ قُتِلَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ مَنْ مَاتَ فِی وَلَایَتِهِ مَاتَ فِی سَبِیلِ اللَّه.
امام باقر (علیه السلام) جابر (رحمة الله علیه) از امام باقر (علیه السلام) نقل می‌کند: امام (علیه السلام) فرمود: «می‌دانی راه خدا چیست»؟ عرض کردم: «نه به خدا! مگر از شما بشنوم». فرمود: «راه علی (علیه السلام) و فرزندان اوست هرکه در راه ولایت او کشته شود در راه خدا کشته شده و هرکه در ولایت علی (علیه السلام) بمیرد در راه خدا مرده است».
الباقر (علیه السلام)- وَ أَمَّا قَوْلُهُ: وَ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ فَإِنَّهَا وَلَایَهًُْ أَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِین (علیه السلام).
امام باقر (علیه السلام) وَ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ منظور ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- رَحْمَتُهُ وَلَایَهًُْ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) فَبِذلِکَ قَالَ بِالنُّبُوَّهًِْ وَ الْوَلَایَهًِْ فَلْیَفْرَحُوا یَعْنِی الشِّیعَهًَْ هُوَ خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَ یَعْنِی مُخَالِفِیهِمْ مِنَ الْمَالِ وَ الْأَهْلِ وَ الْوَلَدِ فِی دَارِ الدُّنْیَا.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) رحمتش ولایت علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) است. به نبوّت و ولایت باید شاد باشند یعنی شیعه‌ی آن بهتر است از آنچه جمع کنند؛ یعنی مخالفین از اهل و مال و فرزند در دار دنیا [جمع کنند]».