آیه وَمِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَ مِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدينارٍ لا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلّا ما دُمْتَ عَلَيْهِ قائِماً ذالِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لَيْسَ عَلَيْنا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبيلٌ وَ يَقُولُونَ عَلَى اللهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ [75]
و در ميان اهل كتاب، كسانى هستند كه اگر ثروت زيادى به رسم امانت به آن‌ها بسپارى، آن را به تو باز مى‌گردانند و كسانى هستند كه اگر يك دينار هم به آنان بسپارى، به تو باز نمى‌گردانند؛ مگر تا زمانى‌كه بالاى سر آن‌ها ايستاده [و بر آن‌ها مسلّط] باشى. اين به خاطر آن است كه گفتند: «ما در برابر امّيّين (غير يهود)، مسؤول نيستيم». و بر خدا دروغ مى‌بندند؛ درحالى‌كه [دروغ‌بودن آن را] مى‌دانند.
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فَإِنَّ الْیَهُودَ قَالُوا یَحِلُّ لَنَا أَنْ نَأْخُذَ مَالَ الْأُمِّیِّینَ وَ الْأُمِّیُّونَ الَّذِینَ لَیْسَ مَعَهُمْ کِتَابٌ فَرَدَّ اللَّهُ عَلَیْهِمْ فَقَالَ وَ یَقُولُونَ عَلَی اللهِ الْکَذِبَ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) یهود می‌گفتند: «برای ما حلال است که مال امیّیّن را بخوریم یعنی کسانی‌که دارای کتاب نیستند خداوند آن‌ها را با این آیه رد کرد: وَ یَقُولُونَ عَلَی الله الْکَذِبَ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- رُوِیَ عَنِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) لَمَّا قَرَأَ هَذِهِ الْآیَهًَْ قَالَ: کَذَبَ أَعْدَاءُ اللَّهِ، مَا مِنْ شَیْءٍ کَانَ فِی الْجَاهِلِیَّهًِْ إِلَّا وَ هُوَ تَحْتَ قَدَمَیَّ إِلَّا الْأَمَانَهًَْ فَإِنَّهَا مُؤَدَّاهًٌْ إِلَی الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) هنگامی‌که این آیه را قرائت نمود، فرمود: «دشمنان خدا دروغ گفتند؛ هیچ‌چیز در جاهلیّت نبود مگر اینکه زیر پاهایم هستند (ارزشی ندارند) مگر امانت که آن به نیکوکار و بدکار برگردانده می‌شود».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- قَائِماً؛ أَیْ مِلْحاً.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) قائماً؛ یعنی پافشاری‌کننده.