آیه قُلْ صَدَقَ اللهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهيمَ حَنيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكينَ [95]
بگو: «خدا راست گفته [و اينها در آيين پاك ابراهيم نبوده] است. بنابراين، از آيين ابراهيم پيروى كنيد، كه به حق گرايش داشت، و از مشركان نبود».
الصّادق (علیه السلام)- أَنَّ رسولالله (صلی الله علیه و آله) أَقَامَ بِالْمَدِینَهًِْ عَشْرَ سِنِینَ لَمْ یَحُجَّ ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ أَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَج الایهًٍْ فَأَمَرَ الْمُؤَذِّنِینَ أَنْ یُؤَذِّنُوا بِأَعْلَی أَصْوَاتِهِمْ أَنَّ رسولالله (صلی الله علیه و آله) یَحُجُّ مِنْ عَامِهِ هَذَا ... فَلَمَّا کَانَ یَوْمُ التَّرْوِیَهًِْ عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ أَمَرَ النَّاسَ أَنْ یَغْتَسِلُوا وَ یُهِلُّوا بِالْحَجِّ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ الَّذِی أَنْزَلَهُ عَلَی نَبِیِّهِ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهِیمَ فَخَرَجَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) وَ أَصْحَابُهُ مُهِلِّینَ بِالْحَج.
امام صادق (علیه السلام) رسولخدا (صلی الله علیه و آله) ده سال در مدینه اقامت نمود و حج بهجا نیاورد. سپس خداوند این آیه را بر او نازل کرد: و مردم را دعوت عمومی به حج کن. (حج/۲۷) پس به اعلامکنندهها دستور داد که با صدای بلند اعلام کنند که رسولخدا (صلی الله علیه و آله) امسال حج بهجا میآورد. ... در روز ترویه هنگام ظهر به مردم دستور داد که غسل کنند و برای بهجا آوردن حج صدایشان را به گفتن: لَبَّیک بلند کنند و آن سخن خداست که بر پیامبرش (صلی الله علیه و آله) نازلنمود: فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهِیمَ؛ پس رسولخدا (صلی الله علیه و آله) و اصحاب ایشان درحالیکه برای حج لبیک میگفتند، خارج شدند.
الحسین (علیه السلام)- مَا أَعْلَمُ أَحَداً عَلَی مِلَّهًِْ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) إِلَّا نَحْنُ وَ شِیعَتُنَا.
امام حسین (علیه السلام) کسی را نمیشناسم که بر دین ابراهیم (علیه السلام) بهجز ما و شیعیان ما باشد.