آیه مِنْ قَبْلُ هُدىً لِّلنّاسِ وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا بِآياتِ اللهِ لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ وَ اللهُ عَزيزٌ ذُو انْتِقامٍ [4]
پيش از آن، براى هدايت مردم فرستاد و [همچنين قرآن، كتاب] جدا كننده‌ی حق از باطل را نازل كرد؛ كسانى‌كه به آيات خدا كافر شدند، كيفر شديدى دارند و خداوند [بر كيفر آن‌ها] توانا و داراى مجازات است.
الصّادق (علیه السلام)- الفُرْقَانُ هُوَ کُلُّ أَمْرٍ مُحْکَمٍ.
امام صادق (علیه السلام)- فرقان، هر امر محکمی است.
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ ابْنِ‌سِنَانٍ أَوْ عَنْ غَیْرِهِ عَمَّنْ ذَکَرَهُ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) عَنِ الْقُرْآنِ وَ الْفُرْقَانِ أَ هُمَا شَیْئَانِ أَوْ شَیْءٌ وَاحِدٌ؟ فَقَالَ (علیه السلام): الْقُرْآنُ جُمْلَهًُْ الْکِتَابِ وَ الْفُرْقَانُ الْمُحْکَمُ الْوَاجِبُ الْعَمَلِ بِه.
امام صادق (علیه السلام) ابن‌سنان گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: «قرآن و فرقان دو معنی دارند یا یک معنی»؟ فرمود: «قرآن نام همه‌ی کتاب خداست و فرقان همان بخشی است که محکم است و دستور واجب در آن بیان شده است».