آیه أَلَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا إِنَّنا آمَنّا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ قِنا عَذابَ النّارِ [16]
[همان] كسانى كه مى‌گويند: «پروردگارا! ما ايمان آورده‌ايم؛ پس گناهان ما را بر ما ببخش و ما را از عذاب دوزخ، نگاه دار».
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْحَلَبِیِّ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) وَ أَمَّا قَوْلُهُ کَمَنْ هُوَ خالِدٌ فِی النَّارِ أَیْ إِنَّ الْمُتَیَقَّنَ کَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِی وَلَایَهًْ عَدُوِّ آلِ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام) وَ وَلَایَهًُْ عَدُوِّ آلِ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام) هِیَ النَّارُ مَنْ دَخَلَهَا فَقَدْ دَخَلَ النَّار.
امام صادق (علیه السلام) حلبی گفت: امام صادق (علیه السلام) این آیه را خواند: ... امّا سخن خداوند: کَمَنْ هُوَ خالِدٌ فِی النَّارِ یعنی آیا پرهیزگاران مانند کسانی هستند که پیوسته در ولایت دشمن آل محمّدند که همان آتشی است که هرکس داخل شد، داخل در جهنّم شده است.