آیه وَ سارِعُوا إِلى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقينَ [133]
و شتاب كنيد براى رسيدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتى كه وسعت آن، آسمان‌ها و زمين است؛ و براى پرهيزگاران آماده شده است.
إبن‌عباس (رحمة الله علیه)- سَارِعُوا إلَی الإسلَامِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) وَ سارِعُوا به سوی اسلام بشتابید.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ أما قَوْلُهُ حَیَّ عَلَی الصَّلَاةِ أَیْ هَلُمُّوا إِلَی خَیْرِ أَعْمَالِکُمْ وَ دَعْوَهًِْ رَبِّکُمْ وَ سارِعُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ إِطْفَاءِ نَارِکُمُ الَّتِی أَوْقَدْتُمُوهَا عَلَی ظُهُورِکُمْ وَ فَکَاکِ رِقَابِکُمُ الَّتِی رَهَنْتُمُوهَا بِذُنُوبِکُمْ لِیُکَفِّرَ اللَّهُ عَنْکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَ یَغْفِرَ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ یُبَدِّلَ سَیِّئَاتِکُمْ حَسَنَاتٍ فَإِنَّهُ مَلِکٌ کَرِیمٌ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیم.
امام علی (علیه السلام) امّا قول مؤذن حَیَّ عَلَی الصَّلَاةِ یعنی بیایید به‌سوی بهترین اعمال خویش و دعوت پروردگار خویش و سارِعُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ فرونشانیدن آتش خویش که آن را به دست‌های خویش افروخته‌اید و رهاکردن گردن‌های خویش که آن‌ها را به گناهان خویش گرو گرفته‌اید تا خدا بدی‌های شما را از شما بپوشاند و گناهان شما را از برای شما بیامرزد و بدی‌های شما را به خوبی‌ها بدل کند زیرا که او پادشاهی صاحب کرم و خداوند فضل بزرگ است».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَنَّ رَسُولَ هِرَقْلَ سَأَلَ النَّبِیَّ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ إِنَّکَ تَدْعُو إِلَی جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ فَأَیْنَ النَّارُ فَقَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) سُبْحَانَ اللَّهِ فَأَیْنَ اللَّیْلُ إِذَا جَاءَ النَّهَارُ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرستاده‌ی هرقل از پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرسید: إِنَّکَ تَدْعُو إِلَی جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ؛ پس آتش کجاست»؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «خدا پاک و منزّه است؛ هنگامی‌که روز آمد، شب کجاست؟ (کنایه از اینکه درک این امور از فهم یک انسان معمولی فراتر است)».
الصّادق (علیه السلام)- وَ سارِعُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ قَالَ إِذَا وَضَعُوهَا کَذَا وَ بَسَطَ یَدَیْهِ إِحْدَاهُمَا مَعَ الْأُخْرَی.
امام صادق (علیه السلام) وسارِعُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْض؛ فرمود: «هنگامی‌که آسمان و زمین را این چنین قرار دهند». و امام (علیه السلام) هر دو دست خود را کنار هم باز کرد.
الصّادق (علیه السلام)- سابِقُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ فَإِنَّکُمْ لَنْ تَنَالُوهَا إِلَّا بِالتَّقْوَی.
امام صادق (علیه السلام) سابِقُوا إِلی مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ به آن بهشت نمی‌رسید مگر به‌وسیله‌ی تقوا.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- فَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ لَنْ تَنَالُوهَا إِلَّا بِالتَّقْوَی.
امام علی (علیه السلام) بدانید که جز با تقوی و نیکوکاری به آن بهشت نخواهید رسید.
الرّضا (علیه السلام)- وَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَلْقَی اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ یُحَاسِبَهُ حِساباً یَسِیراً وَ یُدْخِلَهُ جَنَّاتِ عَدْنٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ فَلْیَتَوَالَ عَلِیَّ‌بْنَ‌مُحَمَّدٍالْهَادِیَ (علیه السلام).
امام رضا (علیه السلام) هرکه دوست دارد که خدای عزّوجلّ را ملاقات کند و خداوند حساب او را آسان انجام دهد و جَنَّاتِ عَدْنٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ، پس باید ولایت علی‌بن‌محمّدهادی (علیه السلام) را بپذیرد.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- اللَّهُمَّ فَمَنْ حَفِظَ فِیهِمْ وَصِیَّتِی فَاحْشُرْهُ فِی زُمْرَتِی وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ مُرَافَقَتِی نَصِیباً یُدْرِکُ بِهِ فَوْزَ الْآخِرَهًِْ اللَّهُمَّ وَ مَنْ أَسَاءَ خِلَافَتِی فِی أَهْلِ بَیْتِی فَاحْرِمْهُ الْجَنَّهًَْ الَّتِی عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْض
امام علی (علیه السلام) خداوندا! پس هرکس وصیّت مرا درباره‌ی اهل‌بیتم (علیهم السلام) مراعات نمود او را در گروه من محشور کن و برای او از دوستی با من بهره‌ای قرار بده که با آن رستگاری آخرت را دریابد. خداوندا! و هرکس جانشینی مرا در اهل‌بیتم (علیهم السلام) تباه سازد او را از بهشتی که وسعت آن، آسمان‌ها و زمین است محروم گردان.