آیه ۵۹ - سوره آل‌عمران

امام صادق (علیه السلام) هنگامی‌که مسیحیان نجران نزد رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) آمدند ... به پیامبر (صلی الله علیه و آله) گفتند: «به‌سوی چه چیز دعوت می‌کنی»؟ فرمود: «به گواهی‌دادن به اینکه خدایی جز خدای یگانه نیست و من فرستاده‌ی خدا هستم و عیسی (علیه السلام) بنده و مخلوق است که می‌خورد و می‌آشامد و قضاء حاجت می‌کند». گفتند: «پس پدرش کیست»؟ در نتیجه وحی بر رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) نازل شد و فرمود: «به آن‌ها بگو درباره‌ی آدم (علیه السلام) چه می‌گویند؟ آیا بنده و مخلوقی بود که می‌خورد و می‌آشامید و سخن می‌گفت و ازدواج می‌کرد»؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله) این سؤال‌ها را از آن‌ها پرسید؛ گفتند: «بله». فرمود: «پس پدرش کیست»؟ ساکت ماندند و خداوند نازل کرد: إِنَّ مَثَلَ عِیسی عِنْدَ اللهَ کَمَثَلِ آدَمَ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) شعبی گوید: عاقب و سیّد از اهالی نجران نزد رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) آمدند و رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) آن‌ها را به اسلام دعوت فرمود. گفتند: «ما مسلمان هستیم». فرمود: «سه چیز شما را از اسلام بازمی‌دارد: «خوردن گوشت خوک، آویزان‌کردن صلیب و سخنتان در مورد عیسی‌بن‌مریم (علیه السلام)». گفتند: «عیسی (علیه السلام) از کجا است»؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله) ساکت شد؛ پس قرآن نازل‌شد: إِنَّ مَثَلَ عِیسی عِنْدَ الله کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ...

امام علی (علیه السلام) نمایندگان مسیحیان نجران به حضور پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمدند و سید و عاقب و ابوالحارث که همان عبدالمسیح‌بن‌یومان است همراه ایشان بودند و این شخص اسقف نجران بود که همراه سران مردم نجران به حضور پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمده بودند و به ایشان گفتند: «چرا از پیامبر ما چنین یاد کرده‌ای؟ فرمود: «پیامبر شما کیست»؟ گفتند: «عیسی‌بن‌مریم (علیه السلام)! و تو چنان پنداشته‌ای که او بنده‌ی خداست». فرمود: «آری او بنده‌ی خداست»! گفتند: «میان آفریده‌های خداوند بنده‌ی دیگری چون او به ما نشان بده (یعنی بدون پدر متولّد شده باشد)». پیامبر (صلی الله علیه و آله) سکوت فرمود و پاسخی نداد تا آنکه این آیات بر وی نازل شد: إِنَّ مَثَلَ عِیسی عِنْدَ الله کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) سلمه از پدرش و پدرش نیز از جدّش نقل می‌کند که رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) به اهل نجران نوشت: «... من شما را از پرستش بندگان به پرستش خداوند فرامی‌خوانم و از ولایت بندگان به ولایت خداوند دعوت می‌کنم؛ پس اگر از پذیرش دعوت امتناع کردید، باید جزیه (مالیات) بدهید و اگر از دادن جزیه سر باز زنید به شما اعلام جنگ می‌شود و السلام». هنگامی‌که اسقف نامه را خواند ... اتّفاق نظر پیدا کردند که شرحبیل‌بن‌وادعه، عبدالله‌بن‌شرحبیل و جبّاربن‌فیض را بفرستند تا برای آن‌ها از رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) خبر بیاورند؛ پس آن هیئت حرکت کردند تا اینکه نزد رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) آمدند. پیامبر (صلی الله علیه و آله) از آن‌ها سؤال‌کرد و آن‌ها از ایشان سؤال نمودند و سؤال‌کردن، هیچ‌یک از طرفین را [از سخن و عقیده‌ی خود] منصرف نکرد تا اینکه به پیامبر (صلی الله علیه و آله) گفتند: «درباره‌ی عیسی‌بن‌مریم (علیه السلام) چه می‌گویی»؟ رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «امروز در مورد او چیزی نزد من نیست؛ پس بروید تا آنچه درباره‌ی عیسی (علیه السلام) به من گفته می‌شود صبح فردا به شما خبر دهم»؛ پس خداوند این آیات را نازل کرد: إِنَّ مَثَلَ عِیسی عِنْدَ الله کَمَثَلِ آدَمَ ... فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ الله عَلَی الْکاذِبِینَ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) پیامبر (صلی الله علیه و آله) به مسیحیان نجران فرمود: «... برادرم عیسی (علیه السلام) چنان بود که گفتید؛ مرده‌ها را زنده می‌کرد و کورِ مادرزاد و مبتلایان به برص (پیسی) را بهبودی می‌بخشید و به قومش از آنچه در قلبشان هست و از آنچه در خانه‌هایشان ذخیره می‌کنند خبر می‌داد و همه‌ی این‌ها به اذن خدای عزّوجلّ است و او بنده‌ی خداست و این برای او عار نیست و او از آن ابا ندارد. گوشت، خون، مو، استخوان، اعصاب و طبیعت او غذا می‌خورد و تشنه می‌شد و اعضایش خسته می‌شد درحالی‌که پروردگارش یگانه و بر حقّ است که هیچ‌چیز همانند او نیست و همتایی ندارد». گفتند: «مانند او کسی را به ما نشان بده که بدون مرد و بدون پدر به دنیا بیاید». فرمود: «آدم (علیه السلام) در آفرینش از او شگفت‌آورتر است؛ بدون پدر و بدون مادر به دنیا آمده است و در قدرت خدای عزّوجلّ چیزی از خلق، آسان‌تر و یا سخت‌تر از چیز دیگر برای او نیست. فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند تنها به آن می‌گوید: «موجود باش»!، آن نیز بی‌درنگ موجود می‌شود! و برای آن‌ها [این آیه را] تلاوت فرمود: إِنَّ مَثَلَ عِیسی عِنْدَ الله کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ».