آیه ۱۱۴ - سوره نساء

آیه لا خَيْرَ في كَثيرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللهِ‌ فَسَوْفَ نُؤْتيهِ أَجْراً عَظيماً [114]

بسيارى از سخنان درگوشى [و جلسات محرمانه] آن‌ها، خير و سودى ندارد؛ مگر كسى كه [از اين راه]، دعوت به كمك‌كردن به ديگران، يا كار نيك، يا اصلاح در ميان مردم كند؛ و هركس براى به دست‌آوردن خشنودى خداوند چنين كند، به‌زودى پاداش بزرگى به او خواهيم داد.

بسیاری از سخنان درگوشی [و جلسات محرمانه] آن‌ها، خیر و سودی ندارد

۱ -۱
(نساء/ ۱۱۴)

الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌الْجَارُودِ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (علیه السلام): إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) نَهَی عَنِ الْقِیلِ وَ الْقَالِ وَ فَسَادِ الْمَالِ وَ کَثْرَهًِْ السُّؤَالِ فَقِیلَ لَهُ یَاابْنَ‌رَسُولِ‌اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَیْنَ هَذَا مِنْ کِتَابِ اللَّهِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ لاخَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَیْنَ النَّاسِ.

امام باقر (علیه السلام)- از امام باقر (علیه السلام) روایت است: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از جرّ و بحث باطل، فساد مالی و گدایی زیاد و التماس‌کردن، نهی فرمود. گفتند: «ای پسررسول خدا (صلی الله علیه و آله)! اینکه می‌فرمایی، در کجای قرآن آمده است»؟ فرمود: «خدای عزّوجلّ می‌فرماید: لاَّ خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعرُوفٍ أَوْ إِصْلاَحٍ بَیْنَ النَّاسِ».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۳۶
الکافی، ج۱، ص۶۰/ تهذیب الأحکام، ج۷، ص۲۳۱/ بحارالأنوار، ج۴۶، ص۳۰۳/ الاحتجاج، ج۲، ص۳۲۲/ المحاسن، ج۱، ص۲۶۹/ فقه القرآن، ج۲، ص۵۴/ وسایل الشیعهًْ، ج۱۹، ص۸۳/ البرهان
۱ -۲
(نساء/ ۱۱۴)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ حَمَّادٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: إِنَّ اللَّهَ فَرَضَ التَّحَمُّلَ فِی الْقُرْآنِ قُلْتُ وَ مَا التَّحَمُّلُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ أَنْ یَکُونَ وَجْهُکَ أَعْرَضَ مِنْ وَجْهِ أَخِیکَ فَتَحَمَّلْ لَهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ لا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ.

امام صادق (علیه السلام)- حمّاد نقل می‌کند: امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خداوند «تحّمل» را در قرآن واجب نموده است». گفتم: «تحمّل چیست، فدایت شوم»؟ فرمود: «اینکه چهره‌ی تو از چهره‌ی برادرت خندان‌تر و گشاده‌تر باشد و برای او تحّمل نمایی، و این کلام الهی است که می‌فرماید: لاَّ خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعرُوفٍ أَوْ إِصْلاَحٍ بَیْنَ النَّاسِ وَمَن یَفْعلْ ذَلِکَ ابْتَغَاء مَرْضَاتِ اللهِ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عظِیمًا».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۳۶
بحارالأنوار، ج۷۱، ص۲۲۲/ القمی، ج۱، ص۱۵۲/ البرهان

مگر کسی که [از این راه]، دعوت به کمک‌کردن به دیگران، یا کار نیک، یا اصلاح در میان مردم کند؛ و هرکس برای به دست‌آوردن خشنودی خداوند چنین کند، به‌زودی پاداش بزرگی به او خواهیم داد

۲ -۱
(نساء/ ۱۱۴)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ إِبْرَاهِیمَ‌بْنِ‌عَبْدِ الْحَمِیدِ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی لاخَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ قَالَ یَعْنِی بِالْمَعْرُوفِ الْقَرْضَ.

امام صادق (علیه السلام)- ابراهیم‌بن‌عبدالحمید نقل می‌کند: امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی آیه: لاَّ خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعرُوفٍ أَوْ إِصْلاَحٍ بَیْنَ النَّاسِ وَمَن یَفْعلْ ذَلِکَ ابْتَغَاء مَرْضَاتِ اللهِ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عظِیمًا، فرمود: «منظور از معروف، قرض‌دادن است».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۳۶
بحارالأنوار، ج۷۱، ص۲۲۲/ القمی، ج۱، ص۱۵۲/ البرهان
بیشتر