آیه ۳۸ - سوره نساء

آیه وَ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللهِ‌ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ مَنْ يَكُنِ الشَّيْطانُ لَهُ قَريناً فَساءَ قَريناً [38]

و [همان] كسانى كه اموال خود را براى نشان دادن به مردم [و رياكارى] انفاق مى‌كنند، و ايمان به خدا و روز بازپسين ندارند؛ [چرا كه شيطان، رفيق و همنشين آنهاست]؛ و كسى كه شيطان همنشين او باشد، بد همنشينى انتخاب كرده است.

۱
(نساء/ ۳۸)

الصّادق (علیه السلام)- یُجَاءُ بِعَبْدٍ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ قَدْ صَلَّی فَیَقُولُ یَا رَبِ صَلَّیْتُ ابْتِغَاءَ وَجْهِکَ فَیُقَالُ لَهُ إِنَّکَ صَلَّیْتَ لِیُقَالَ مَا أَحْسَنَ صَلَاهًَْ فُلَانٍ اذْهَبُوا بِهِ إِلَی النَّارِ وَ یُجَاءُ بِعَبْدٍ قَدْ قَاتَلَ فَیَقُولُ یَا رَبِّ قَدْ قَاتَلْتُ ابْتِغَاءَ وَجْهِکَ فَیُقَالُ لَهُ بَلْ قَاتَلْتَ لِیُقَالَ مَا أَشْجَعَ فُلَاناً اذْهَبُوا بِهِ إِلَی النَّارِ وَ یُجَاءُ بِعَبْدٍ قَدْ تَعَلَّمَ الْقُرْآنَ فَیَقُولُ یَا رَبِّ تَعَلَّمْتُ الْقُرْآنَ ابْتِغَاءَ وَجْهِکَ فَیُقَالُ لَهُ بَلْ تَعَلَّمْتَ لِیُقَالَ مَا أَحْسَنَ صَوْتَ فُلَانٍ اذْهَبُوا بِهِ إِلَی النَّارِ وَ یُجَاءُ بِعَبْدٍ قَدْ أَنْفَقَ مَالَهُ فَیَقُولُ یَا رَبِّ أَنْفَقْتُ مَالِی ابْتِغَاءَ وَجْهِکَ فَیُقَالُ لَهُ بَلْ أَنْفَقْتَهُ لِیُقَالَ مَا أَسْخَی فُلَاناً اذْهَبُوا بِهِ إِلَی النَّارِ.

امام صادق (علیه السلام)- بنده‌ای را روز قیامت می‌آورند، که نماز گزار است، گوید: «بار خدایا من برای رضای تو نماز گزارده‌ام»، به او می‌گویند: «خیر! تو برای اینکه گفته شود خوب نماز گزارده‌ای نماز می‌خواندی» دراین‌هنگام امر می‌شود او را به‌طرف دوزخ هدایت کنید. بار دیگر بنده‌ای دیگر می‌آورند که جهاد کرده است، او می‌گوید: «بار خدایا من برای رضای تو به جهاد رفته‌ام» به او می‌گویند: «خیر! تو به جهاد رفتی تا بگویند فلان کس شجاع می‌باشد» در اینجا امر می‌آید او را هم به‌طرف دوزخ هدایت کنید. بعد از این بنده‌ای دیگر را حاضر می‌کنند که قرآن یاد گرفته است او می‌گوید: «بار خدایا من برای رضای تو قرآن را فرا گرفتم»، گفته می‌شود: «آری تو قرآن یاد گرفتی تا بگویند او خوش صدا می‌باشد»، در اینجا فرمان می‌رسد او را هم به‌طرف دوزخ ببرید. سپس بنده‌ای دیگر را حاضر می‌کنند که مال خود را در راه خداوند متعال انفاق کرده است، او می‌گوید: «بار خدایا من اموال خود را در راه تو انفاق کردم»، به او هم می‌گویند: «خیر! تو در انفاق خود نظر داشتی که مردم بگویند او چه اندازه سخاوت دارد»، فرمان می‌آید او را هم وارد آتش کنید.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۱۸۴
بحار الأنوار، ج۷، ص۱۸۰
بیشتر