آیه ۱۴۸ - سوره نساء

آیه لا يُحِبُّ اللهُ‌ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ كانَ اللهُ‌ سَميعاً عَليماً [148]

خداوند دوست ندارد كسى با سخنان خود، بدي‌ها [ى ديگران] را اظهار كند؛ مگر آن كس كه مورد ستم واقع شده باشد. خداوند، شنوا و داناست.

۱
(نساء/ ۱۴۸)

الصّادق (علیه السلام)- إِنَّ الضَّیْفَ یَنْزِلُ بِالرَّجُلِ فَلَا یُحْسِنُ ضِیَافَتَهُ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْهِ أَنْ یَذْکُرَ سُوءَ مَا فَعَلَهُ.

امام صادق (علیه السلام)- اگر برای کسی مهمان بیاید و او از مهمان خوب پذیرایی نکند. برای مهمان اشکال ندارد پذیرایی بد میزبان را بازگو کند، [یعنی غیبت محسوب نمی‌شود].

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۸۶
وسایل الشیعهًْ، ج۱۲، ص۲۹۰/ البرهان
۲
(نساء/ ۱۴۸)

علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- إِنْ جَاءَکَ رَجُلٌ وَ قَالَ فِیکَ مَا لَیْسَ فِیکَ مِنَ الْخَیْرِ وَ الثَّنَاءِ وَ الْعَمَلِ الصَّالِحِ فَلَا تَقْبَلْهُ مِنْهُ وَ کَذِّبْهُ فَقَدْ ظَلَمَکَ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- اگر مردی نزد تو آید و درباره‌ی تو نیکی و ثنا و عمل صالحی را بازگو کرد که در تو نیست، از وی نپذیر و تکذیبش کن؛ زیرا که به تو ظلم کرده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۸۶
بحارالأنوار، ج۷۰، ص۲۹۴/ القمی، ج۱، ص۱۵۶/ البرهان
۳
(نساء/ ۱۴۸)

الباقر (علیه السلام)- أَبُو الْجَارُودِ عَنْهُ (علیه السلام) قَالَ: الْجَهْرُ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ أَنْ یُذْکَرَ الرَّجُلُ بِمَا فِیهِ.

امام باقر (علیه السلام)- الجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ القَول این است که صفاتی که در شخص است را برای دیگران بگویی.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۸۸
بحار الأنوار، ج۷۲، ص۲۵۸/ البرهان
۴
(نساء/ ۱۴۸)

الباقر (علیه السلام)- لَا یُحِبُّ اللهُ الشَّتْمَ فِی الِانْتِصَارِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ فَلَا بَأْسَ لَهُ أَنْ یَنْتَصِرَ مِمَّنْ ظَلَمَهُ بِمَا یَجُوزُ الِانْتِصَارَ بِهِ فِی الدِّینِ.

امام باقر (علیه السلام)- خداوند نمی‌پسندد که در کمک‌کردن به کسی، کسی را بزنند مگر آنکه ظلم کرده باشد که دراین‌صورت اشکالی ندارد که از دست کسی که به او ظلم کرده از کسی که در دین خدا به او اجازه کمک داده شده، طلب کمک کند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۸۸
البرهان
۵
(نساء/ ۱۴۸)

الباقر (علیه السلام)- مَعْنَاهُ لَا یُحِبُّ اللهُ الْجَهْرَ بِالدُّعَاءِ عَلَی أَحَدٍ إِلَّا أَنْ یُظْلَمَ إِنْسَانٌ فَیَدْعُو عَلَی مَنْ ظَلَمَ فَلَا یُکْرَهُ ذَلِکَ.

امام باقر (علیه السلام)- یعنی خداوند دوست ندارد که کسی، دیگری را نفرین کند مگر آنکه به او ظلم کرده باشد، که دراین‌صورت اشکال ندارد کسی را که ظلم کرده است نفرین کنند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۸۸
بحرالعرفان، ج۵، ص۴۲۸
۶
(نساء/ ۱۴۸)

الصّادق (علیه السلام)- مَنْ أَضَافَ قَوْماً فَأَسَاءَ ضِیَافَتَهُمْ فَهُوَ مِمَّنْ ظَلَمَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْهِمْ فِیمَا قَالُوا فِیهِ.

امام صادق (علیه السلام)- کسی که میزبان قومی گردد و میهمانداری را به خوبی به‌جای نیاورد، از جمله ظالمان است و بر میهمانان به خاطر حرف‌هایی که در حقّ میزبان بزنند حرجی نیست.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۸۸
بحارالأنوار، ج۷۲، ص۲۵۸/ العیاشی، ج۱، ص۲۸۳/ وسایل الشیعهًْ، ج۱۲، ص۲۸۹/ البرهان
بیشتر