آیه ۱۴۹ - سوره نساء

امام صادق (علیه السلام)- آنچه که خدا بر قلب واجب کرده، ایمان و شناخت و اقرار و اعتقاد و خوشنودی و تسلیم است که گواهی دهد که خداوند یکی است و شریک و همتایی ندارد، فرزندی و زنی برای او نیست، و گواهی دهد محمّد (صلی الله علیه و آله) رسول و فرستاده‌ی خداوند می‌باشد. هرچه خداوند از کتاب و پیامبر نازل فرموده به آن اقرار کند و اعتراف نماید، این‌ها مواردی است که خداوند بر قلب واجب گردانیده و باید قلب نسبت به آن‌ها اقرار کند و شناخت داشته باشد، و همین است معنی آیه‌ی شریفه که فرمود: نه آنکه او را به زور واداشته‌اند تا اظهار کفر کند و حال آنکه دلش به ایمان خویش مطمئن است بل آنان که درِ دل را به روی کفر می‌گشایند. (نحل/۱۰۶). در جای دیگر فرمود: آگاه باشید که دل‌ها به یاد خدا آرامش می‌یابد. (رعد/۲۸). و نیز فرمود: کسانی که به زبان ایمان آورده‌اند ولی دلشان هنوز ایمان پیدا نکرده‌اند. (مائده/۴۱). در جای دیگر فرمود: آنچه را که در دل دارید خواه آشکارش سازید یا پوشیده‌اش دارید، خدا شما را بدان بازخواست خواهد کرد. پس هرکه را که بخواهد می‌آمرزد و هرکه را بخواهد عذاب می‌کند. (بقره/۲۸۴). این‌ها مواردی است که خداوند بر دل واجب و لازم گردانیده و باید قلب به آن‌ها اقرار کند، و شناخت داشته باشد، عمل قلب انجام این‌گونه کارها می‌باشد، و اساس و هستی ایمان هم در قلب است.