آیه يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ نُوراً مُبيناً [174]
اى مردم! دليل روشنى از طرف پروردگارتان براى شما آمده؛ و نور آشكارى (كتاب آسمانى) به‌سوى شما نازل كرده‌ايم.
الصّادق (علیه السلام)- الْبُرْهَانُ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) وَ النُّورُ عَلِیٌّ (علیه السلام).
امام صادق (علیه السلام)- الْبُرْهَانُ محمّد (صلی الله علیه و آله) است و النُّورُ، علی (علیه السلام).
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکُمْ نُوراً مُبِیناً فَالنُّورُ إِمَامَهًُْ أَمِیرِالمُؤمِنینَ (علیه السلام).
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکُمْ نُوراً مُبِیناً که نُوراً امامت علی (علیه السلام) است.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- قَالَ سُبْحَانَهُ فِی سُورَهًِْ الْبَقَرَهًِْ اللهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ یَعْنِی مِنْ ظُلْمَهًِْ الْکُفْرِ إِلَی نُورِ الْإِیمَانِ فَسُمِّیَ الْإِیمَانُ هَاهُنَا نُوراً وَ مِثْلُهُ فِی سُورَهًِْ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ قَالَ عَزَّوَجَلَّ فِی سُورَهًِْ بَرَاءَهًَْ یُرِیدُونَ أَنْ یُطْفِؤُا نُورَ اللهِ بِأَفْواهِهِمْ یَعْنِی نُورَ الْإِسْلَامِ بِکُفْرِهِمْ وَ جُحُودِهِمْ وَ قَالَ سُبْحَانَهُ فِی سُورَهًِْ النِّسَاءِ وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکُمْ نُوراً مُبِیناً یَهْدِی اللهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ وَ قَالَ سُبْحَانَهُ فِی سُورَهًِْ الْحَدِیدِ فِی ذِکْرِ الْمُؤْمِنِینَ یَسْعی نُورُهُمْ بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ بِأَیْمانِهِمْ بُشْراکُمُ الْیَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ فِیهَا انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ أَیْ نَمْشِی فِی ضَوْئِکُمْ وَ مِثْلُ هَذَا فِی الْقُرْآنِ کَثِیرٌ.
امام علی (علیه السلام)- خداوند در سوره‌ی بقره فرموده: خداوند، ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند آن‌ها را از ظلمت‌ها، به‌سوی نور بیرون می‌برد. (بقره/۲۵۷) یعنی از تاریکی کفر به نور ایمان، پس در اینجا، ایمان، نور نامیده شده. مانند آنجا که در سوره‌ی ابراهیم (علیه السلام) فرمود: تا مردم را از تاریکی‌ها [ی شرک و ظلم و جهل]، به‌سوی روشنایی (ایمان و عدل و آگاهی)، درآوری. (ابراهیم/۱) و در سوره‌ی توبه فرمود: آن‌ها می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند. (توبه/۳۲) یعنی نور اسلام را با کفر و سرکشی خود بپوشانند و در سوره‌ی نساء فرمود: خدا هرکس را بخواهد به نور خود هدایت می‌کند. (نور/۳۵) و در سوره‌ی حدید در بیان اوصاف مؤمنان فرمود: که نورشان پیش‌رو و در سمت راستشان به‌سرعت حرکت می‌کند [و به آن‌ها می‌گویند]: بشارت باد بر شما امروز به باغ‌هایی از بهشت که نهرها زیر [درختان] آن جاری است. (حدید/۱۲) نظری به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوی برگیریم!. (حدید/۱۳). یعنی در نور شما مسیر خود را می‌پیماییم و امثال این مورد در قرآن زیاد است.