آیه ۹۵ - سوره نساء

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- خداوند درباره‌ی فضیلت و برتری مجاهدان نسبت به کسانی که از حضور در جنگ شانه خالی می‌کردند، سخن گفت و فرمود: لاَّ یَسْتَوِی الْقَاعدُونَ مِنَ المُؤْمِنِینَ غَیْرُ أُوْلِی الضَّرَرِ منظور از غَیْرُ أُوْلِی الضَّرَرِ، یعنی به جز کسانی که به بیماری مزمن دچار هستند و همچنین افرادی که معلولیّت جسمانی دارند؛ مثلاً نابینا هستند: وَ المُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللهُ المُجاهِدینَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَی الْقاعِدینَ دَرَجَةً وَ کُلاًّ وَعَدَ اللهُ الحُسْنی وَ فَضَّلَ اللهُ المُجاهِدینَ عَلَی الْقاعِدینَ أَجْراً عَظیماً.

امام علی (علیه السلام)- ایمان و کفر و شرک و کم و زیادی آن‌ها از این قرار است، ایمان به خداوند بالاترین اعمال می‌باشد و در مرتبه‌ی عالی قرار دارد، و گرامی‌تر از آن مقامی نیست و بهره‌اش از همه افزون‌تر است. گفته شد: «ای امیرالمؤمنین (علیه السلام) ایمان گفتار و کردار است و یا تنها گفتار می‌باشد»؟ فرمود: «ایمان گواهی به قلب، و اعتراف در زبان و عمل به اعضاء و جوارح می‌باشد، ایمان همه‌اش عمل است، ایمان گاهی کامل و گاهی نیمه کامل و زمانی ناقص و گاهی هم زائد است، به‌طوری‌که این نقصان و زیادت به وضوح دیده می‌شود. با ایمان کامل مؤمنان وارد بهشت می‌گردند و به درجات آن نایل می‌شوند .اگر کسانی ایمان آن‌ها ناقص باشد و یا ایمان خود را از دست بدهند وارد دوزخ می‌شوند، کسانی که در ایمان سابقه دارند بر دیگران برتری پیدا می‌کنند، خداوند در قرآنش فرموده است: آن‌ها که سبقت گرفتند و زودتر از همه ایمان آوردند مقرّب می‌باشند. (واقعه/۱۱۱۰) و در آیه‌ای دیگر می‌فرماید: وَ فَضَّلَ اللهُ الْمجاهِدِینَ عَلَی الْقاعِدِینَ أَجْراً عَظِیماً دَرَجاتٍ مِنْهُ وَ مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً.