آیه قالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ أَرْسِلْ فِي الْمَدائِنِ حاشِرينَ [111]
[سپس به فرعون] گفتند: «او و برادرش را مهلت ده، و مأموران را براى گردآورى [ساحران] به تمام شهرها اعزام كن».
الصّادق (علیه السلام)- کَانَ فِرْعَوْنُ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) وَ أَصْحَابُهُ لِغَیْرِ رِشْدَهًٍْ فَإِنَّهُمْ قَالُوا لِنُمْرُودَ حَرِّقُوهُ وَ انْصُرُوا آلِهَتَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ فاعِلِینَ وَ کَانَ فِرْعَوْنُ مُوسَی (علیه السلام) وَ أَصْحَابُهُ لِرِشْدَهًٍْ فَإِنَّهُ لَمَّا اسْتَشَارَ أَصْحَابَهُ فِی مُوسَی (علیه السلام) قَالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ أَرْسِلْ فِی الْمَدائِنِ حاشِرِینَ یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَحَّارٍ عَلِیم.
امام صادق ( فرعونِ زمانِ ابراهیم (و اطرافیان او از رشد و زیرکی برخوردار نبودند چرا که ابراهیم (را به سوختن در میان آتش محکوم کردند. درحالی‌که فرعون زمان موسی (و مشاورینش از بلوغ فکری و زیرکی خاصی برخوردار بودند و در نحوه‌ی مجازات موسی (چنین حکم کردند. قالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ ابْعَثْ فِی المَدائِنِ حاشِرِینَ. یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَحَّارٍ عَلِیم.
الصّادق (علیه السلام)- أَشْهَدُ أَنَ الْمُرْجِئَهًَْ عَلَی دِینِ الَّذِینَ قَالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ ابْعَثْ فِی الْمَدائِنِ حاشِرِین.
امام صادق ( شهادت می‌دهم که مرجئه بر دین کسانی هستند که گفتند: أَرْجِهِ وَ أَخَاهُ وَ ابْعَثْ فِی الْمدَائِنِ حَاشِرِینَ.