آیه وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمينَ [84]
و آن‌چنان بارانى [از سنگ] بر آن‌ها فرو ريختيم؛ [كه آن‌ها را در هم كوبيد و نابود ساخت]. پس بنگر سرانجام مجرمان چگونه بود!
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ‌بْنِ‌الْحَجَّاجِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) وَ ذُکِرَ عِنْدَهُ إِتْیَانُ النِّسَاءِ فِی أَدْبَارِهِنَّ فَقَالَ مَا أَعْلَمُ آیَهًًْ فِی الْقُرْآنِ أَحَلَّتْ ذَلِکَ إِلَّا وَاحِدَهًًْ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ الْآیَهًَْ.
امام صادق ( عبدالرّحمن‌بن‌حجاج گوید: از امام صادق (شنیدم که در مورد جماع از دبر (پشت) با زنان چنین فرمود: «من آیه‌ای را در قرآن سراغ ندارم که این کار را حلال کرده باشد، مگر یک آیه: إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء».