آیه مَنْ يُضْلِلِ اللهَُ فَلا هادِيَ لَهُ وَ يَذَرُهُمْ في طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ [186]
هركس را خداوند [به جرم اعمال زشتش] گمراه سازد، هدايت كننده‌اى ندارد؛ و آن‌ها را در طغيان و سركشى‌شان رها مى‌سازد، و سرگردان مى‌شوند.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- و مَنْ یُضْلِلِ اللهُ فَلا هادِیَ لَهُ وَ یَذَرُهُمْ فِی طُغْیانِهِمْ یَعْمَهُونَ قَالَ یَکْلِهز إِلَی نَفْسِهِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( مَنْ یُضْلِلِ اللهَُ فَلا هادِیَ لَهُ وَ یَذَرُهُمْ فی طُغْیانِهِمْ یَعْمَهُونَ؛ به خودش وا می‌گذارد.