آیه فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ أَنْجَيْنَا الَّذينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذينَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئيسٍ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ [165]
امّا هنگامى‌كه تذكّراتى را كه به آن‌ها داده شده بود فراموش كردند، [و لحظه عذاب فرا رسيد]؛ نهى‌كنندگان از بدى را رهايى بخشيديم؛ و كسانى را كه ستم كردند، به خاطر نافرمانيشان به عذاب شديدى گرفتار ساختيم.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ طَلْحَهًَْ‌بْنِ‌زِیْدٍ عَنْ أبِی‌عَبْدِاللهِ (علیه السلام) قَالَ: فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ أَنْجَیْنَا الَّذِینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ قَالَ کَانُوا ثَلَاثَهًَْ أَصْنَافٍ صِنْفٌ ائْتَمَرُوا وَ أَمَرُوا فَنَجَوْا وَ صِنْفٌ ائْتَمَرُوا وَ لَمْ یَأْمُرُوا فَمُسِخُوا ذَرّاً وَ صِنْفٌ لَمْ یَأْتَمِرُوا وَ لَمْ یَأْمُرُوا فَهَلَکُوا.
امام صادق ( طلحه‌بن‌زید گوید: امام صادق (درباره‌ی این سخن خدای تبارک‌وتعالی: فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُکِّرُواْ بِهِ فرمود: «آنان سه گروه بودند: گروهی که به آنان امر شد و آنان امر الهی را پذیرفتند، پس رهایی یافتند و گروهی که به آنان فرمان رسید، امّا نپذیرفتند و به مورچه مسخ [تبدیل] شدند و گروهی که فرمان الهی را نپذیرفتند و به دیگران هم فرمان ندادند، پس به هلاکت رسیدند».
الباقر (علیه السلام)- عَنْ طَلْحَهًَْ بْنِ زَیْدٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ (علیه السلام) قَالَ فِی قَوْلِ اللَّهِ فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُکِّرُوا بِهِ أَنْجَیْنَا الَّذِینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ قَالَ: افْتَرَقَ الْقَوْمُ ثَلَاثَ فِرَقٍ، فِرْقَهًٌْ انْتَهَتْ وَ اعْتَزَلَتْ، وَ فِرْقَهًٌْ أَقَامَتْ وَ لَمْ تُقَارِفِ الذُّنُوبَ، وَ فِرْقَهًٌْ اقْتَرَفَتِ الذُّنُوبَ، فَلَمْ تَنْجُ مِنَ الْعَذَابِ إِلَّا مَنِ انْتَهَتْ، قَالَ جَعْفَرٌع: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام): مَا صُنِعَ بِالَّذِینَ أَقَامُوا وَ لَمْ یُقَارِفُوا الذُّنُوبَ؟ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام): بَلَغَنِی أَنَّهُمْ صَارُوا ذَرّاً.
امام باقر ( طلحۀبن‌زید گوید: امام صادق (از پدرش نقل می‌کند که درباره‌ی آیه: فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُکِّرُواْ بِهِ أَنجَیْنَا الَّذِینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ، فرمود: «قوم بنی‌اسرائیل به سه فرقه تقسیم شدند: «فرقه‌ای که آن گناه را انجام نداد و کناره‌گیری کرد و فرقه‌ای که باقی‌ماندند و مرتکب گناه نشدند و فرقه‌ای که مرتکب گناه شدند. فقط فرقه‌ای که آن گناه را انجام نداد، از عذاب رهایی یافت». به امام باقر (عرض کردم: سرنوشت آنان‌که باقی ماندند و مرتکب گناه نشدند چه بود»؟ امام باقر (فرمود: «به من خبر رسید که آنان به مورچه تبدیل شدند».
الصّادق (علیه السلام)- إِنَّهُ هَلَکَتِ الْفِرْقَتَانِ وَ نَجَتِ الْفِرْقَهًُْ النَّاهِیَهًُْ.
امام صادق ( دو فرقه به هلاکت رسیدند و فرقه‌ی نهی‌کننده نجات یافت.
الباقر (علیه السلام)- فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ یَعْنِی فَلَمَّا تَرَکُوا وَلَایَهًَْ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ قَدْ أُمِرُوا بِهَا.
امام باقر ( فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ؛ یعنی آن‌هنگام که از پذیرش ولایت علی (سرباز زدند درحالی‌که به قبول آن امر شده بودند.