آیه إِنَّ الَّذينَ عِنْدَ رَبِّكَ لا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ يَسْجُدُونَ [206]
آن‌ها كه [در مقام قرب] نزد پروردگار تو هستند، [هيچ‌گاه] از عبادتش تكبّر نمى‌ورزند، و او را تسبيح مى‌گويند، و تنها براى او سجده مى‌كنند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ الَّذِینَ عِنْدَ رَبِّکَ یَعْنِی الْأَنْبِیَاءَ (علیهم السلام) وَ الرُّسُلَ وَ الْأَئِمَّهًَْ (علیهم السلام) لا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ یُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ یَسْجُدُونَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( إِنَّ الَّذِینَ عِنْدَ رَبِّکَ یعنی انبیاء و رسل و ائمّه (لا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ یُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ یَسْجُدُونَ.