آیه وَ إِذا صُرِفَتْ أَبْصارُهُمْ تِلْقاءَ أَصْحابِ النَّارِ قالُوا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ [47]
و هنگامى‌كه چشمشان به دوزخيان مى‌‌افتد مى‌گويند: «پروردگارا! ما را با گروه ستمكاران قرار مده».
الصّادق (علیه السلام)- إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ أَقْبَلَ سَبْعُ قِبَابٍ مِنْ نُورٍ یَوَاقِیتَ خُضْرٍ وَ بِیضٍ فِی کُلِّ قُبَّهًٍْ إِمَامُ دَهْرِهِ قَدْ حَفَّ بِهِ أَهْلُ دَهْرِهِ بَرُّهَا وَ فَاجِرُهَا حَتَّی یَقِفُونَ بِبَابِ الْجَنَّهًِْ فَیَطَّلِعُ أَوَّلُهَا صَاحِبَ قُبَّهًٍْ اطِّلَاعَهًًْ فَیَتَمَیَّزُ {فَیُمَیِّزُ أَهْلَ وَلَایَتِهِ وَ عَدُوَّهُ} أَهْلُ وَلَایَتِهِ وَ عَدُوُّهُ ثُمَّ یُقْبِلُ عَلَی عَدُوِّهِ فَیَقُولُ أَنْتُمُ الَّذِینَ أَقْسَمْتُمْ لا یَنالُهُمُ اللهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَیْکُمْ الْیَوْمَ یَقُولُهُ لِأَصْحَابِهِ فَیَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّالِمِ فَیُمَیِّزُ أَصْحَابَهُ إِلَی الْجَنَّهًِْ وَ هُمْ یَقُولُونَ رَبَّنا لا تَجْعَلْنا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ.
امام صادق ( هرگاه روز قیامت فرا رسد، هفت گنبد از نور و روشنایی که از یاقوت سبز و سفید تشعشع می‌کند، برافراشته می‌شود. در هر گنبد، امام زمان آن قرار دارد، درحالی‌که اهل زمانش، چه نیکان و چه بدکاران باشند، دور او گرد هم می‌آیند تا اینکه پشت دروازه‌ی بهشت قرار گیرند. سپس صاحب اوّلین گنبد نظری می‌کند و به‌وسیله‌ی این نظر، اهل ولایتش را از دشمنانش جدا می‌کند، سپس به‌سوی دشمنانش می‌آید و میگوید: آیا شما هستید که قسم خوردید رحمت خدا شامل حال آنان نمی‌شود؟! آنگاه به اصحاب خویش می گوید: بی‌هیچ ترس و بیمی وارد بهشت شوید. (اعراف/۴۹) دراین‌هنگام چهره‌ی ظالم سیاه می‌گردد و این درحالی‌که یاران امام از آنجا عبور می‌کنند و به‌سوی بهشت روانه می‌شوند و می‌گویند: رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ.