آیه قوله تعالی: وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنينَ [132]
و گفتند: «هر زمان نشانه و معجزه‌اى براى ما بياورى كه با آن سحرمان كنى، ما به تو ايمان نمى‌آوريم».
الباقر (علیه السلام)- الْحَسَنَاتُ فِی کِتَابِ اللَّهِ عَلَی وَجْهَیْنِ وَ السَّیِّئَاتُ عَلَی وَجْهَیْنِ فَمِنَ الْحَسَنَاتِ الَّتِی ذَکَرَهَا اللَّهُ الصِّحَّهًُْ وَ السَّلَامَهًُْ وَ الْأَمْنُ وَ السَّعَهًُْ فِی الرِّزْقِ وَ قَدْ سَمَّاهَا اللَّهُ حَسَنَاتٍ وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَعْنِی بِالسَّیِّئَهًِْ هَاهُنَا الْمَرَضَ وَ الْخَوْفَ وَ الْجُوعَ وَ الشِّدَّهًَْ یَطَّیَّرُوا بِمُوسی وَ مَنْ مَعَهُ أَیْ یَتَشَاءَمُوا بِهِ وَ الْوَجْهُ الثَّانِی مِنَ الْحَسَنَاتِ یَعْنِی بِهِ أَفْعَالَ الْعِبَادِ وَ کَذَا السَّیِّئَاتُ عَلَی وَجْهَیْنِ فَمِنَ السَّیِّئَاتِ الْخَوْفُ وَ الْجُوعُ وَ الشِدَّهًُْ وَ هُوَ مَا ذَکَرْنَاهُ فِی قَوْلِهِ وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَطَّیَّرُوا بِمُوسی وَ مَنْ مَعَهُ وَ عُقُوبَاتِ الذُّنُوبِ قَدْ سَمَّاهَا اللَّهُ السَّیِّئَاتِ کَقَوْلِهِ تَعَالَی جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها وَ الْوَجْهُ الثَّانِی مِنَ السَّیِّئَاتِ یَعْنِی بِهَا أَفْعَالَ الْعِبَادِ الَّذِینَ یُعَاقَبُونَ عَلَیْهَا.
امام باقر ( حسنات در کتاب خداوند به دو معنا و سیّئات نیز به دو معنا می باشند: یکی از معانی حسنات در قرآن، همان صحّت و سلامت و امنیّت و رزق زیاد است که خداوند این ها را با نام حسنات آورده است. و سیّئه در این سخن خداوند: وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ به‌معنای مرض و ترس و گرسنگی و سختی است. یَطَّیَّرُوا بِمُوسی وَ مَنْ مَعَهُ یعنی آن را به نحوست آنان نسبت می دادند. و معنای دیگر حسنات، افعال بندگان است؛.. هم چنین سیّئات نیز به دو معنا آمده است: ترس و گرسنگی و سختی از جمله معانی سیّئه هستند که گفتیم در این سخن خداوند: وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَطَّیَّرُوا بِمُوسی وَ مَنْ مَعَهُ به همین معنا می باشد. خداوند از کیفر گناهان نیز با نام سیّئات نام برده است؛ مانند این سخن خداوند متعال: و جزای بدی مانند آن بدی است. (شوری/۴۰) معنای دوّم سیّئات نیز همان افعال بندگان است که بر آن کیفر می شوند.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ أَمَّا قَوْلُهُ فَإِذا جاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قالُوا لَنا هذِهِ قَالَ الْحَسَنَهًُْ هَاهُنَا الصِّحَّهًُْ وَ السَّلَامَهًُْ وَ الْأَمْنُ وَ السَّعَهًُْ وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ قَالَ السَّیِّئَهًُْ هَاهُنَا الْجُوعُ وَ الْخَوْفُ وَ الْمَرَضُ یَطَّیَّرُوا بِمُوسی وَ مَنْ مَعَهُ أَیْ یَتَشَأَّمُوا بِمُوسَی (علیه السلام) وَ مَنْ مَعَه.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( فَإِذا جائَتْهُمُ الحَسَنَةُ قالُوا لَنا هذِهِ منظور از الحَسَنَةُ دراینجا صحّت و سلامتی و امنیت و آسایش میباشد. وَ إِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ؛ منظور از سَیِّئَةٌ در اینجا گرسنگی و ترس و وحشت و بیماری میباشد. یَطَّیَّرُواْ بِمُوسَی وَ مَن مَّعَهُ منظور این است که به موسی (و همراهانش فال بد می‌زدند.