آیه وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً قالُوا وَجَدْنا عَلَيْها آباءَنا وَ اللهَُ أَمَرَنا بِها قُلْ إِنَّ اللهَ لا يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَى اللهِ ما لا تَعْلَمُونَ [28]
و هنگامى‌كه كار زشتى انجام مى‌دهند مى‌گويند: «پدران خود را بر اين [عمل] يافتيم؛ و خداوند ما را به آن فرمان داده است». بگو: «خداوند [هرگز] به كار زشت فرمان نمى‌دهد.آيا چيزى به خدا نسبت مى‌دهيد كه نمى‌دانيد»؟!
الکاظم (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌مَنْصُورٍ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ إِذَا فَعَلُوا فاحِشَةً قالُوا وَجَدْنا عَلَیْها آباءَنا وَ اللهَُ أَمَرَنا بِها قُلْ إِنَّ اللهَ لا یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَی اللهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ قَالَ فَقَالَ هَلْ رَأَیْتَ أَحَداً زَعَمَ أَنَّ اللَّهَ أَمَرَ بِالزِّنَا وَ شُرْبِ الْخَمْرِ أَوْ شَیْءٍ مِنْ هَذِهِ الْمَحَارِمِ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ مَا هَذِهِ الْفَاحِشَهًُْ الَّتِی یَدَّعُونَ أَنَّ اللَّهَ أَمَرَهُمْ بِهَا قُلْتُ اللَّهُ أَعْلَمُ وَ وَلِیُّهُ قَالَ فَإِنَّ هَذَا فِی أَئِمَّهًِْ الْجَوْرِ ادَّعَوْا أَنَّ اللَّهَ أَمَرَهُمْ بِالِائْتِمَامِ بِقَوْمٍ لَمْ یَأْمُرْهُمُ اللَّهُ بِالِائْتِمَامِ بِهِمْ فَرَدَّ اللَّهُ ذَلِکَ عَلَیْهِمْ فَأَخْبَرَ أَنَّهُمْ قَدْ قَالُوا عَلَیْهِ الْکَذِبَ وَ سَمَّی ذَلِکَ مِنْهُمْ فَاحِشَهًًْ.
امام کاظم ( محمّدبن‌منصور گوید: از امام کاظم (درباره‌ی این کلام خدای تبارک‌وتعالی: وَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَیْهَا آبَاءنَا وَ اللهُ أَمَرَنَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللهَ لاَ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء أَتَقُولُونَ عَلَی اللهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ پرسیدم. و ایشان فرمود: «آیا تا به حال کسی را دیده‌ای که ادّعا کند خدای عزّوجلّ ما را به زنا یا شرب خمر یا چیزی از کارهای حرام، امر کرده است»؟ گفتم: «خیر». فرمود: «پس این فاحشه و گناه بزرگی که ادّعا می‌کنند خدای عزّوجلّ ما را به آن فرمان داده است، چیست»؟ عرض کردم: «خدای عزّوجلّ و ولی او داناترند». امام فرمود: «این ادّعا از سوی ائمّه (ظلم و ستم مطرح شده است. آنان ادّعا کردند که خدای عزّوجلّ به آنان دستور داده است که قومی را امام خود قرار دهند که خدا به قراردادن آنان به‌عنوان امام امر نکرده است. خدا به آنان پاسخ رد داده است».
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- أمَّا قَوْلُهُ وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً قالُوا وَجَدْنا عَلَیْها آباءَنا وَ اللهَُ أَمَرَنا بِها قَالَ الَّذِینَ عَبَدُوا الْأصْنَامَ، فَرَدَّ اللهُ عَلَیْهِمْ فَقَالَ قُلْ لهم إِنَّ اللهَ لا یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَی اللهِ ما لا تَعْلَمُون.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( وَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَیْهَا آبَاءنَا وَ اللهُ أَمَرَنَا بِهَا یعنی کسانی که بت‌ها را پرستیدند. سپس خدا به آنان پاسخ داد و فرمود: به آنان بگو: خداوند [هرگز] به کار زشت فرمان نمی‌دهد. آیا چیزی به خدا نسبت می‌دهید که نمی‌دانید»؟!
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً قالُوا أَیْ عَبَدَهًُْ الْأَصْنَامِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً قالُوا؛ یعنی بت‌پرستان.
الصّادق (علیه السلام)- مَنْ زَعَمَ أَنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ فَقَدْ کَذَبَ عَلَی اللَّهِ وَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ إِلَیْهِ فَقَدْ کَذَبَ عَلَی اللَّهِ.
امام صادق ( هرکه ادّعا کند خدا به گناه و فحشا امر کرده است، بر خدای عزّوجلّ دروغ بسته است.
الصّادق (علیه السلام)- مَنْ زَعَمَ أَنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشَاءِ فَقَدْ کَذَبَ عَلَی اللَّهِ وَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ بِغَیْرِ مَشِیئَهًِْ اللَّهِ فَقَدْ أَخْرَجَ اللَّهَ مِنْ سُلْطَانِهِ وَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ الْمَعَاصِیَ بِغَیْرِ قُوَّهًِْ اللَّهِ فَقَدْ کَذَبَ عَلَی اللَّهِ وَ مَنْ کَذَبَ عَلَی اللَّهِ أَدْخَلَهُ اللَّهُ النَّارَ.
امام صادق ( هرکه ادّعا کند خدا به گناه و فحشا امر کرده است، بر خدای عزّوجلّ دروغ بسته است و هرکه ادّعا کند که خیر و شر، بدون اراده‌ی الهی است، خدا را از سلطنت و تسلّط خود خارج ساخته است و هرکه ادّعا کند گناهان، بدون نیروی خدا انجام گرفته است، بر خدا دروغ بسته است و هرکه بر خدا دروغ ببندد، خدا او را وارد آتش می‌کند».
الصّادق (علیه السلام)- مَنْ زَعَمَ أَنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ فَقَدْ کَذَبَ عَلَی اللَّهِ وَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ إِلَیْهِ فَقَدْ کَذَبَ عَلَی اللَّه.
امام صادق ( هرکه معتقد باشد که خدا خلقش را به بی‌عفّتی و زشتکاری فرمان می‌دهد بر خدا دروغ بسته است و هرکه معتقد شود که کار نیک و بد از اوست بر خدا دروغ بسته است.
الصّادق (علیه السلام)- عَدُوُّنَا فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ الْفَحْشَاءُ وَ الْمُنْکَرُ وَ الْبَغْیُ وَ الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنْصَابُ وَ الْأَزْلَامُ وَ الْأَصْنَامُ وَ الْأَوْثَانُ وَ الْجِبْتُ وَ الطَّاغُوتُ وَ الْمَیْتَهًُْ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِیر.
امام صادق ( و دشمن ما در قرآن، فحشاء و منکر و بغی و خمر و میسر و انصاب و ازلام و اصنام و اوثان و جبت و طاغوت و مردار و خون و لحم خنزیرند.