آیه ۱۷۶ - سوره اعراف

آیه وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها وَ لكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ ذلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ [176]

و اگر مى‌خواستيم، [مقام] او را با اين آيات [و علوم الهى] بالا مى‌برديم؛ ولى [اجبار، برخلاف سنّت ماست؛ پس او را به حال خود رها كرديم و] او به پستى گراييد، و از هواى نفس خود پيروى كرد. مَثَل او همچون سگ [هار] است كه اگر به او حمله كنى، زبانش را بيرون مى‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذارى، باز زبانش را بيرون مى‌آورد؛ [گويى چنان تشنه دنياست كه هرگز سيراب نمى‌شود]. اين مَثَل گروهى است كه آيات ما را تكذيب كردند؛ اين داستان‌ها را [براى آن‌ها] بازگو كن، شايد بينديشند [و بيدار شوند].

۱
(اعراف/ ۱۷۶)

الباقر (علیه السلام)- الْأَصْلُ فِی ذَلِکَ بَلْعَمُ ثُمَّ ضَرَبَهُ اللَّهُ مَثَلًا لِکُلِّ مُؤْثِرٍ هَوَاهُ عَلَی هُدَی اللَّهِ مِنْ أَهْلِ الْقِبْلَهًِْ.

امام باقر ( اصل در آن بلعم است، و سپس خدا آن را برای هرکسی از اهل قبله مثل زده است که هوای نفس را بر هدایت الهی برگزیده باشد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۴۱۸
بحار الأنوار، ج۱۳، ص۳۸۰/ نور الثقلین
۲
(اعراف/ ۱۷۶)

الباقر (علیه السلام)- کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کُلِّها فِی بَطْنِ الْقُرْآنِ أَنْ کَذَّبُوا بِالْأَوْصِیَاءِ (علیهم السلام) کُلِّهِمْ.

امام باقر ( کَذَّبُوا بِآیاتِنا؛ تمام آیات، و در باطن قرآن یعنی تمام اوصیاء را تکذیب کردند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۴۱۸
بحار الأنوار، ج۲۳، ص۲۰۶
بیشتر