آیه ۲۶ - سوره اعراف

آیه يا بَني آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُواري سَوْآتِكُمْ وَ ريشاً وَ لِباسُ التَّقْوى ذلِكَ خَيْرٌ ذلِكَ مِنْ آياتِ اللهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ [26]

اى فرزندان آدم! لباسى براى شما آفريديم كه اندام شما را مى‌پوشاند و مايه‌ی زينت شماست؛ امّا جامه‌ی پرهيزگارى بهتر است. اين‌ها [همه] از آيات خداست، تا متذكّر [نعمت‌هاى او] شوند.

۱
(اعراف/ ۲۶)

الصّادق (علیه السلام)- أَزْیَنُ اللِّبَاسِ لِلْمُؤْمِنِ لِبَاسُ التَّقْوَی وَ أَنْعَمُهُ الْإِیمَانُ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِکَ خَیْرٌ.

امام صادق ( بهترین لباس‌ها برای مؤمن از لحاظ زینت جامه‌ی پرهیزگاری است، و نیکوترین لباس از جهت خوشی و راحتی لباس ایمان است. خداوند متعال فرمود: وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِکَ خَیْرٌ.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۷۴
مستدرک الوسایل، ج۳، ص۳۲۴/ مصباح الشریعهًْ، ص۳۰
۲
(اعراف/ ۲۶)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- فَإِنَّ الْجِهَادَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّهًِْ، فَتَحَهُ اللَّهُ لِخَاصَّهًِْ أَوْلِیَائِهِ، وَ هُوَ لِباسُ التَّقْوی وَ دِرْعُ اللَّهِ الْحَصِینَهًُْ وَ جُنَّتُهُ الْوَثِیقَهًُْ، فَمَنْ تَرَکَهُ رَغْبَهًًْ عَنْهُ أَلْبَسَهُ اللَّهُ ثَوْبَ الذُّلِّ وَ سِیمَاءَ الْخَسْفِ وَ دُیِّثَ بِالصَّغَار.

امام علی ( جهاد دری از درهای فردوس است که خدا آن را برای دوستان ویژه‌ی خویش گشوده است. و آن، لباس تقوی و زره محکم خدا و سپر مطمئن اوست. پس هرکه آن را از سر فروگذاری ترک کند، خدا جامه‌ی ذلّت بر او بپوشاند، و گرفتار بلا شود، و بر سر او [و ناموس او] خواری و زبونی فرو بارد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۷۴
بحار الأنوار، ج۳۴، ص۱۴۲/ نور الثقلین
۳
(اعراف/ ۲۶)

الباقر (علیه السلام)- یا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُوارِی سَوْآتِکُمْ وَ رِیشاً فَأَمَّا اللِّبَاسُ فَالثِّیَابُ الَّتِی یَلْبَسُونَ وَ أَمَّا الرِّیَاشُ فَالْمَتَاعُ وَ الْمَالُ وَ أَمَّا لِبَاسُ التَّقْوَی فَالْعَفَافُ إِنَّ الْعَفِیفَ لَا تَبْدُو لَهُ عَوْرَهًٌْ وَ إِنْ کَانَ عَارِیاً مِنَ الثِّیَابِ وَ الْفَاجِرُ بَادِی الْعَوْرَهًِْ وَ إِنْ کَانَ کَاسِیاً مِنَ الثِّیَابِ یَقُولُ اللَّهُ وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِکَ خَیْرٌ یَقُولُ الْعَفَافُ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ.

امام باقر ( یَا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمْ لِبَاسًا یُوَارِی سَوْءَاتِکُمْ وَ رِیشًا، منظور از لباس، لباسی که می‌پوشند و منظور از ریاش، متاع (اثاث) و مال است و امّا لِبَاسُ التَّقْوَی، عفاف و پاکدامنی است. همانا برای انسان عفیف و پاکدامن عورتی آشکار نمی‌شود حتّی اگر برهنه باشد، امّا انسان گناهکار، عورتش آشکار است حتّی اگر لباس بر تن داشته باشد. خدای عزّوجلّ می‌فرماید: وَ لِبَاسُ التَّقْوَیَ ذَلِکَ خَیْرٌ یعنی عفاف و پاکدامنی بهتر است ذَلِکَ خَیْرٌ ذَلِکَ مِنْ آیَاتِ اللهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۷۴
بحار الأنوار، ج۶۸، ص۲۷۱/ القمی، ج۱، ص۲۲۵/ نور الثقلین/ البرهان
۴
(اعراف/ ۲۶)

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- لِباسُ التَّقْوی لِبَاسُ الْبَیَاضِ.

علیّ‌بن‌ابراهیم ( لباس تقوی لباس سفید است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۷۴
القمی، ج۱، ص۲۲۵/ البرهان/ نور الثقلین
۵
(اعراف/ ۲۶)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- الْبَسُوا الثِّیَابَ الْقُطْنَ فَإِنَّهَا لِبَاسُ رَسُولِ‌اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ لَمْ یَکُنْ یَلْبَسُ الشَّعْرَ وَ الصُّوفَ إِلَّا مِنْ عِلَّهًٍْ وَ قَالَ إِنَّ اللَّهَ جَمِیلٌ یُحِبُّ الْجَمَالَ وَ یُحِبُّ أَنْ یَرَی أَثَرَ نِعْمَتِهِ عَلَی عَبْدِه.

امام علی ( لباس پنبه‌ای بپوشید که همان لباس پیامبر خدا (بود که لباس ما نیز هست و ما لباس مو و پشم نمی‌پوشیم، مگر آنکه علّتی داشته باشد. خداوند زیباست و زیبایی را دوست می‌دارد و دوست دارد که اثر نعمت خود را در بنده‌اش ببیند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۷۴
مستدرک الوسایل، ج۵، ص۳۵/ نور الثقلین
۶
(اعراف/ ۲۶)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَکْرَهُ السَّوَادَ إِلَّا فِی ثَلَاثَهًٍْ الْعِمَامَهًِْ وَ الْخُفِّ وَ الْکِسَاءِ.

پیامبر ( سیاه‌پوشیدن به‌جز در سه چیز خوب نیست: «عمامه، کفش و عبا».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۷۴
من لایحضره الفقیه، ج ۱،ص۲۵۱ / نور الثقلین
۷
(اعراف/ ۲۶)

الصّادق (علیه السلام)- قَالَ رَسُولُ‌اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) خَمْسٌ لَا أَدَعُهُنَّ حَتَّی الْمَمَاتِ الْأَکْلُ عَلَی الْحَضِیضِ مَعَ الْعَبِیدِ وَ رُکُوبِیَ الْحِمَارَ مُؤْکَفاً وَ حَلْبِیَ الْعَنْزَ بِیَدِی وَ لُبْسُ الصُّوفِ وَ التَّسْلِیمُ عَلَی الصِّبْیَانِ لِتَکُونَ سُنَّهًًْ مِنْ بَعْدِی.

امام صادق ( پیامبر (فرمود: پنج کار هست که من تا مرگ آن پنج را رها نمیکنم: غذا خوردن با غلامان روی زمین پست، سوار شدن بر الاغ با پالان، دوشیدن شیر بز با دست خود، پوشیدن لباس پشمین و سلام کردن به کودکان، تا این پنج کار پس از من سنّت من باشد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۷۶
مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۶۲/ نور الثقلین
۸
(اعراف/ ۲۶)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- أَمَّا السَّبَبُ الَّذِی بِهِ بَقَاءُ الْخَلْقِ فَقَدْ بَیَّنَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ فِی کِتَابِهِ أَنَّ بَقَاءَ الْخَلْقِ مِنْ أَرْبَعِ وُجُوهٍ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ وَ اللِّبَاسِ وَ الْکِنِّ وَ الْمَنَاکِحِ لِلتَّنَاسُلِ مَعَ الْحَاجَهًِْ فِی ذَلِکَ کُلِّهِ إِلَی الْأَمْرِ وَ النَّهْیِ فَأَمَّا الْأَغْذِیَهًُْ فَمِنْ أَصْنَافِ النَّبَاتِ وَ الْأَنْعَامِ الْمُحَلَّلِ أَکْلُهَا ... أَمَّا اللِّبَاسُ وَ الْأَکْنَانُ قَوْلُهُ تَعَالَی وَ اللهُ جَعَلَ لَکُمْ مِمَّا خَلَقَ ظِلالًا وَ جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الْجِبالِ أَکْناناً وَ جَعَلَ لَکُمْ سَرابِیلَ تَقِیکُمُ الْحَرَّ وَ سَرابِیلَ تَقِیکُمْ بَأْسَکُمْ کَذلِکَ یُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکُمْ لَعَلَّکُمْ تُسْلِمُونَ وَ قَالَ تَعَالَی یا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُوارِی سَوْآتِکُمْ وَ رِیشاً وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِکَ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللهِ وَ الْخَیْرُ هُوَ الْبَقَاءُ وَ الْحَیَاهًُْ.

امام علی ( امّا در مورد اسبابی که بقای خلق به آن‌ها وابسته است، خداوند متعال در کتابش آن اسباب را در چهار وجه ذکر می‌کند. خوردن و آشامیدن، پوشش و سرپناه، ازدواج و تناسل به همراه امرونهی که در همه‌ی وجوه قبلی مورد نیاز است امّا غذاها از انواع گیاهان و حیوانات حلال می‌باشد ... و امّا لباس و سرپناه در این آیه آمده: و [نیز] خداوند از آنچه آفریده است سایه‌هایی برای شما قرار داده و از کوه‌ها پناهگاه‌هایی و برای شما پیراهن‌هایی آفریده، که شما را از گرما [و سرما] حفظ می‌کند و پیراهن‌هایی که به‌هنگام جنگ، حافظ شماست این‌گونه نعمت‌هایش را بر شما کامل می‌کند، شاید تسلیم فرمان او شوید!. (نحل/۸۱) و می‌فرماید: ای فرزندان آدم! لباسی برای شما فرستادیم که اندام شما را می‌پوشاند و مایه‌ی زینت شماست امّا لباس پرهیزگاری بهتر است! این‌ها [همه] از آیات خداست. (اعراف/۲۶) که در این آیه خیر همان بقا و حیات است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۷۶
بحار الأنوار، ج۹۰، ص۳۹
۹
(اعراف/ ۲۶)

الصّادقین (علیها السلام)- یَا بَنِی آدَمَ، قَالَا هِیَ عَامَّهًٌْ.

امام باقر (و امام صادق ( یَا بَنِی آدَمَ، خطاب در این آیه به عامّه‌ی مردم است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۷۶
بحار الأنوار، ج۶۰، ص۲۲۰/ العیاشی، ج۲، ص۱۱/ البرهان/ نور الثقلین
بیشتر