آیه وَ قاسَمَهُما إِنِّي لَكُما لَمِنَ النَّاصِحينَ [21]
و براى آن‌ها سوگند ياد كرد كه من براى شما از خيرخواهانم.
الصّادق (علیه السلام)- وَ قاسَمَهُما حَلَفَ لَهُمَا إِنِّی لَکُما لَمِنَ النَّاصِحِینَ رُوِیَ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ لَمَّا أُخْرِجَ آدَمُ (علیه السلام) مِنَ الْجَنَّهًِْ نَزَلَ عَلَیْهِ جَبْرَئِیلُ (علیه السلام) فَقَالَ یَا آدَمُ (علیه السلام) أَ لَیْسَ اللَّهُ خَلَقَکَ بِیَدِهِ وَ نَفَخَ فِیکَ مِنْ رُوحِهِ وَ أَسْجَدَ لَکَ مَلَائِکَتَهُ (علیهم السلام) وَ زَوَّجَکَ حَوَّاءَ أَمَتَهُ وَ أَسْکَنَکَ الْجَنَّهًَْ وَ أَبَاحَهَا لَکَ وَ نَهَاکَ مُشَافَهَهًًْ أَنْ لَا تَأْکُلْ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَهًِْ فَأَکَلْتَ مِنْهَا وَ عَصَیْتَ اللَّهَ فَقَالَ آدَمُ (علیه السلام) یَا جَبْرَئِیلُ (علیه السلام) إِنَّ إِبْلِیسَ حَلَفَ لِی بِاللَّهِ أَنَّهُ لِی نَاصِحٌ فَمَا ظَنَنْتُ أَنَّ أَحَداً مِنْ خَلْقِ اللَّهِ یَحْلِفُ بِاللَّهِ کَاذِبا.
امام صادق ( وَ قَاسَمَهُمَا یعنی برای آن‌دو سوگند خورد. إِنِّی لَکُمَا لَمِنَ النَّاصِحِینَ. از امام صادق (روایت کرده است که فرمود: «هنگامی‌که آدم (از بهشت رانده شد، جبرئیل (بر وی نازل شد. و به وی گفت: «ای آدم (! مگر خدا تو را با دست خویش نیافرید و از روحش در تو ندمید و فرشتگان خود را به سجده برای تو وادار نکرد و بنده‌ی خویش حوّا را همسر تو قرار نداد و تو را در بهشت سکنا نداد و آن را در اختیار تو نگذاشت و به‌طور مستقیم [شفاهی] تو را از خوردن از آن درخت نهی نکرد؟ امّا تو از این درخت خوردی و از دستور خدا سرپیچی کردی»؟ آدم (گفت: «ای جبرئیل! همانا ابلیس برای من به خدا سوگند خورد که در نصحیت به من راستگو است و گمان نمی‌بردم که کسی از آفریدگان خدا به دروغ، به خداوند قسم بخورد».
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قاسَمَهُما أیْ حَلَفَهُمَا.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( قاسَمُهَا یعنی آن دو را سوگند داد.