آیه ۱۸۵ - سوره اعراف

آیه أَ وَ لَمْ يَنْظُرُوا في مَلَكُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما خَلَقَ اللهَُ مِنْ شَيْ‌ءٍ وَ أَنْ عَسى أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَيِّ حَديثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ [185]

آيا در ملكوت آسمان‌ها و زمين [و حاكميّت مطلق خداوند بر آن‌ها]، و آنچه خدا آفريده است، [از روى دقّت و عبرت] نظر نيفكندند؟! [و آيا در اين نيز انديشه نكردند كه] شايد پايان زندگى آن‌ها نزديك شده باشد؟! [اگر به اين كتاب آسمانى روشن ايمان نياورند]، بعد از آن به كدام سخن ايمان خواهند آورد؟!

۱
(اعراف/ ۱۸۵)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی مَا فَرَضَ الْإِیمَانَ عَلَی جَارِحَهًٍْ وَاحِدَهًٍْ وَ مَا مِنْ جَارِحَهًٍْ مِنْ جَوَارِحِ الْإِنْسَانِ إِلَّا وَ قَدْ وُکِلَتْ بِغَیْرِ مَا وُکِلَتْ بِهِ الْأُخْرَی فَمِنْهَا مَا فَرَضَهُ عَلَی الْعَیْنَیْنِ فَهُوَ النَّظَرُ إِلَی آیَاتِ اللَّهِ وَ غَضُّ النَّظَرِ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی أَ فَلا یَنْظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ وَ إِلَی السَّماءِ کَیْفَ رُفِعَتْ وَ إِلَی‌الْجِبالِ کَیْفَ نُصِبَتْ وَ إِلَی الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی أَ وَ لَمْ یَنْظُرُوا فِی مَلَکُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما خَلَقَ اللهَُ مِنْ شَیْءٍ.

امام علی ( در قرآن هرچه بر گوش واجب شده از باب ایمان می‌باشند. امّا واجبات چشم یکی از آن‌ها نگاه‌کردن در آیات خداوند و پوشیدن دیده از آنچه خداوند حرام کرده است، می‌باشد. در قرآن مجید می‌فرماید: آیا آن‌ها به شتر نگاه نمی‌کنند که چگونه خلق شده است، و به آسمان نظر نمی‌کنند که چگونه بلند شده و به کوه‌ها توجّه ندارند که چگونه بر جای خود قرار گرفته‌اند، و به زمین نگاه نمی‌کنند که چگونه پهن و هموار گردیده است. (غاشیه/۲۰۱۷) در آیه‌ی دیگری می‌فرماید: أَ وَ لَمْ یَنْظُرُوا فِی مَلَکُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما خَلَقَ اللهَُ مِنْ شَیْءٍ.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۴۳۴
مستدرک الوسایل، ج۱۱، ص۱۴۶/ بحار الأنوار، ج۶۶، ص۷۶/ بحار الأنوار، ج۹۰، ص۵۱
۲
(اعراف/ ۱۸۵)

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ أَنْ عَسَی أَنْ یَکُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ هُوَ هَلَاکُهُمْ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یَعْنِی بَعْدَ الْقُرْآنِ یُؤْمِنُونَ أَیْ یُصَدِّقُونَ.

علیّ‌بن‌ابراهیم ( منظور از این سخن خدای تبارک‌وتعالی: وَ أَنْ عَسَی أَن یَکُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ هلاکت آنان است. فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یعنی بعد از قرآن. یُؤْمِنُونَ یعنی باور می‌کنند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۴۳۴
البرهان
بیشتر