آیه قالَ اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً لَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكُمْ أَجْمَعينَ [18]
فرمود: «از آن [مقام]، با ننگ و عار و خوارى، بيرون رو! به‌يقين هركس از آن‌ها از تو پيروى كند، جهنّم را از شما همگى پر مى‌كنم.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً فَالْمَذْءُومُ الْمَعِیبُ وَ الْمَدْحُورُ الْمُقْصَی أَیْ مُلْقًی فِی جَهَنَّمَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (- اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً یعنی نکوهیده و مدحور؛ به دور رانده شده و به دوزخ افکنده شده.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۵۴
بحار الأنوار، ج۱۱، ص۱۵۳/ بحار الأنوار، ج۶۰، ص۲۴۳/ القمی، ج۱، ص۲۲۴/ البرهان
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- مَهَانَا لَعِینَاً.
ابن‌عبّاس (- خوار شده و ملعون.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۵۴
بحار الأنوار، ج۱۱، ص۱۳۳