آیه وَ اتَّقُوا يَوْماً لا تَجْزي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لا يُقْبَلُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا تَنْفَعُها شَفاعَةٌ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ [123]
و از روزى بترسيد كه كسى مجازات ديگرى را نمى‌پذيرد؛ و هيچ‌گونه غرامتى از او قبول نمى‌شود؛ و شفاعتى، او را سود نمى‌دهد؛ و [به هيچ صورت] يارى نخواهند شد.
الصّادق (علیه السلام)- العَدلُ الفَرِیضَهًُْ.
امام صادق (علیه السلام) عدل، به معنای فریضه (واجب) می‌باشد. (یعنی دیگر آن دنیا محلّ انجام واجبات نیست).
الباقر (علیه السلام)- العَدلُ الفِدَاءُ.
امام باقر (علیه السلام) معنای عدل را [در این آیه]، فدیه (پولی که اسیر برای نجاتش دهد) می‌باشد.