آیه فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ ما آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما هُمْ في شِقاقٍ فَسَيَكْفيكَهُمُ اللهُ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ [137]
اگر آنها به مانند آنچه شما به آن ايمان آورده‌ايد ايمان بياورند، هدايت يافته اند؛ و اگر سرپيچى كنند، از حقّ جدا شده‌اند و خداوند، شَرّ آنها را از تو دفع مى‌كند؛ و اوست شنواى دانا.
الصّادق (علیه السلام)- بِحَسْبِکُمْ أَنْ تَقُولُوا مَا قُلْنَا وَ تَصْمُتُوا عَمَّا صَمَتْنَا فَإِنَّکُمْ إِذًا قُلْتُمْ مَا نَقُولُ وَ سَلَّمْتُمْ لَنَا فِیمَا سَکَتْنَا عَنْهُ فَقَدْ آمَنْتُمْ بِمِثْلِ مَا آمَنَّا وَ قَالَ اللَّهُ فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ ما آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا.
امام صادق (علیه السلام) برای شما (مؤمنین) همین قدر کافی است که آنچه ما (اهل‌بیت (علیهم السلام)) گفته‌ایم بگویید و نسبت به آنچه ما خاموش بوده‌ایم شما نیز لب فرو بندید. پس اگر شما فقط آنچه را ما گفته‌ایم بگویید و درباره‌ی آنچه ما سکوت کرده‌ایم تسلیم باشید، مسلّماً به آنچه ما ایمان آورده‌ایم، شما نیز همانند ما ایمان آورده‌اید. خدای تعالی می‌فرماید: فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ ما آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا.
الصّادق (علیه السلام)- فِی شِقاقٍ ما رُوِیَ عَنِ الصّادق (علیه السلام) أَنَّهُ قَالَ فِی کُفْرٍ.
امام صادق (علیه السلام) در تفسیر آیه‌ی: فِی شِقَاقٍ از امام صادق (علیه السلام) روایت است: «منظور از [شقاق]، کفر است».
الرّضا (علیه السلام)- یَکُفَّ عَنِ الْکَلَامِ فِی التَّوْحِیدِ وَ غَیْرِهِ وَ یُکَلِّمِ النَّاسَ بِمَا یَعْرِفُونَ وَ یَکُفَّ عَمَّا یُنْکِرُونَ ... وَ إِذَا سَأَلُوکَ عَن السَّمْعِ فَقُلْ کَمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ کَلِّمِ النَّاسَ بِمَا یَعْرِفُونَ.
امام رضا (علیه السلام) [امام خطاب به یکی از یارانش فرمود] تا از سخن‌گفتن در باب توحید و غیر آن بازایستد و با مردم در مورد آنچه می‌شناسند سخن بگوید و از آنچه انکار می‌نمایند و نمی‌دانند بازایستد ... و [سپس فرمود:] «چون از تو در مورد شنیدن خدا سؤال کنند چنان که خدای عزّوجلّ فرموده بگو که هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ یعنی او است شنوای دانا؛ با مردمان چنانکه می‌شناسند، سخن بگو [با مردم به اندازه‌ی فهمشان سخن بگو]».